مجله سلامت دکترنکست

زندگی در کنار فردی با اختلال شخصیت مرزی (BPD)

فهرست مطالب

وقتی عاشق فردی با اختلال شخصیت مرزی هستید چه باید کرد؟

افرادی که با فرد دچار اختلال شخصیت مرزی (BPD) زندگی می کنند، زمان سختی را به دنبال تنظیم احساسات و اضطرابشان می‌گذرانند. این موضوع ممکن است باعث شود که آن‌ها با بیمار برخورد نامناسب داشته باشند. بنابرین، آن‌ها اغلب روابط آشفته‌ای دارند. اگر با فردی که BPD دارد زندگی می‌کنید، این برای شما خبر تازه‌ای نیست، اما ممکن است همچنان در انجام کارها احساس عجز و ناتوانی کنید. در این مقاله دکترنکست در مورد اختلال شخصیت مرزی و نکاتی در مورد زندگی کنار افراد مبتلا به آن صحبت می‌کنیم.

با اختلال شخصیت مرزی آشنا شوید

زندگی با اختلال شخصیت مرزی، یا زندگی با کسی که آن را دارد، می‌تواند فرد را منزوی کند. افراد مبتلا به BPD و افرادی که با آن‌ها زندگی می‌کنند اغلب احساس تنهایی می‌کنند. آموزش بسیار مهم است، به خصوص وقتی صحبت از رفتارهایی باشد که با این شرایط همراه است.

افراد مبتلا به BPD تمایل دارند به فردی که آن را ندارد حمله کنند. بنابراین افرادی که با افرادی دچار BPD زندگی می‌کنند در نهایت احساس بدی نسبت به خود دارند.

یادگیری در مورد اینکه چگونه BPD باعث این امر می‌شود به افرادی که آن را ندارند کمک می‌کند تا بفهمند آن‌ها مقصر نیستند.

اول مراقب خودت باش

تلاش برای کمک به آن‌ها زمانی که با شما بد رفتار می‌شود (فریاد زدن، زندگی با رفتار پرخاشگرانه منفعلانه) برای شما بی خطر نیست و به احتمال زیاد به شریک زندگیتان هم کمکی نمی‌کند.

اولین قدم تعیین مرزی در مورد رفاه شماست

به شریک زندگی خود بگویید: “من نمی‌توانم با تو باشم مگر اینکه حالم خوب باشد و برای اینکه خوب باشم، باید جلوی تو را بگیرم که به من صدمه نزنی.”

اگر شریک زندگی شما می‌گوید که نمی‌تواند متوقف شود، احتمالاً قبل از اینکه بتوانید پیشرفت کنید، به مداخله‌ای تخصصی نیاز دارید. هدف در این مرحله این است که به شریک زندگی‌تان بفهمانید: «باید دست از آزار من برداری وگرنه نمی‌توانیم با هم ادامه دهیم».

ارتباط سریع و ساده با بهترین
متخصصان اعصاب و روان در دکترنکست

 

مرزها را تنظیم کنید و به آن‌ها پایبند باشید

افراد مبتلا به BPD سعی می‌کنند دیگران را وادار کنند تا کاری را که باید خودشان انجام دهند، برایشان انجام دهند. و اغلب موفق می‌شوند، زیرا طرف مقابل فقط می‌خواهد فریاد زدن را متوقف کند، بنابراین تسلیم می‌شود.

درعوض، به همسرتان بگویید: “من در کارهای ناسالم شرکت نمی‌کنم.” این ممکن است به معنای این باشد که در خانه از مواد مخدر یا الکل استفاده نمی‌کنند، یا در صورت مصرف به او ملحق نمی‌شوند. اگر شریک زندگی شما سر شما فریاد می‌زند یا شما را تحقیر می‌کند، باید او را ترک کنید.

مرزهای احساسی را نیز اعمال کنید

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اغلب افراد نزدیک خود را وارد احساسات خود می‌کنند. آن‌ها فکر می‌کنند، اگر من عصبانی هستم، تو هم باید عصبانی باشی، بنابراین شرایطی را ایجاد می‌کنند که طرف مقابل را عصبانی می‌کند. اگر بتوانید این روندها را تشخیص دهید، به توقف این چرخه کمک زیادی خواهد کرد.

روانشناسان پیشنهاد می‌کنند به شریک زندگی خود بگویید: «تو عصبانی هستی. من میفهمم. من نیازی به عصبانیت ندارم تا بفهمم تو عصبانی هستی. ما می‌توانیم در مورد عصبانیت تو صحبت کنیم، اما تو نمی توانی بر سر من فریاد بزنی یا توهین کنی.”

اگر او نمی‌توانند جلوی این رفتار را بگیرد، می‌توانید به آن‌ها بگویید “تو باید به تنهایی از عهده این کار برآیی.”

ارتباط ناسالم را با ارتباط سالم جایگزین کنید

دعوا یا دفاع از خود در برابر شریکی که با شما بد رفتار می‌کند، علاقه و توانایی شما را برای انجام کارهای لذت بخش با او کاهش می‌دهد. در این حالت حفظ ارتباط سخت‌تر می‌شود.

قوی باشید

ثبات بسیار مهم است، زیرا افرادی که دچار اختلال شخصیت مرزی هستند، مرزها را مورد آزمایش قرار می‌دهند. اگر محدودیتی تعیین کنید، آنها ممکن است به دنبال راه‌هایی برای نقض محدودیت باشند. اگر  اجازه دهید مرزها مکررا شکسته شوند، طبیعتا در روابطتان پیشرفتی نخواهید دید.

نمی‌توان مرزی را تعیین کرد و بلافاصله انتظار پای‌بندی به آن را داشت. تا مدتی بعد از اعمال مرزها، آن‌ها آن را بیشتر آزمایش خواهند کرد. این بدان معناست که همه چیز احتمالاً قبل از اینکه بهتر شود بدتر می‌شود.

اما اگر بتوانید آن بخش را پشت سر بگذارید، و اگر بسیار ثابت قدم باشید، آن‌ها شروع به پذیرش مرزهای شما خواهند کرد. آن‌ها آزمایش محدودیت‌های شما را متوقف نخواهند کرد، اما این کار را کمتر و کمتر انجام خواهند داد.

از درمان شریک خود حمایت کنید

هیچ دارویی وجود ندارد که به طور خاص اختلال شخصیت مرزی را درمان کند. اما درمان‌هایی مانند رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) وجود دارد که درمان اصلی است.

تلاش برای وارد کردن آنها به یک برنامه DBT بسیار مفید است، زیرا به افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی راه‌های سالم‌تری برای پاسخ‌گویی و تعامل می‌آموزد. می‌توانید درمانگری را بیابید که تجربه کار با DBT جهت درمان افرادی که اختلال شخصیت مرزی دارند را داشته باشد.

به عزیزانتان بگویید DBT می‌تواند به همه کمک کند، نه فقط افراد مبتلا به BPD. زیرا این روش به افراد کمک می‌کند تا با هم ارتباط برقرار کنند و تحمل آن‌ها در برابر استرس افزایش یابد.

هنگامی که پیشرفت کردند، پیشرفتشان را به رسمیت بشناسید. هر تغییر و رفتار مثبتی را که متوجه می‌شوید تعریف کنید و نظر بدهید.

بدانید چه زمانی باید از خود محافظت کنید

  • خشونت فیزیکی

هیچ‌کس نباید در رابطه‌ای بماند که خشونت فیزیکی در آن باشد.

  •  مرزهای خیلی زیاد

هنگامی که موضوعات یا و تعاملات زیادی وجود دارد که باید ازآن‌ها اجتناب کنید بسیاری از منابع احتمالی ارتباط و صمیمیت را حذف کرده‌اید.

  • شریک زندگی شما تمایلی به ایجاد تغییرات ندارد

اگر آن شخص اصرار می‌کند که «هیچ ایرادی در من نیست، ایراد از شماست »، این یک علامت خطر است.

  • خلق‌و‌خوی شما به طور مداوم بد است

اگر تمام روز و هر روز نسبت به این رابطه احساس بدی دارید، باید بروید.

بدانید چه زمانی باید از شریک زندگی خود محافظت کنید

یکی از علائم اختلال شخصیت مرزی صدمه زدن به خود است. مانند بریدن دست یا خودکشی با دارو. اگر دیدید که شریک زندگیتان خود را مجروح می‌کند، با اورژانس تماس بگیرید.

اشتراک‌گذاری مطلب:

یک پاسخ بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *