میزان بقا بیماران مبتلا به سرطان متاستاتیک پستان متفاوت است. در این بیماران، افرادی که تنها متاستاز استخوانی دارند در مقایسه با سایر بیماران این دسته، بقا بهتری دارند.
قابل ذکر است که این سرطان پتانسل بالایی برای درگیری استخوان دارد. مطالعات نشان دادهاند که در 70% از بیمارانی که به دنبال سرطان پستان فوت میکنند، شواهدی از متاستاز استخوانی وجود دارد. استفاده از درمان ادجوانت بعد از جراحی سرطان پستان، در حدود 19% احتمال بروز متاستاز استخوانی را کاهش میدهد.
در صورتی که بیمار به تعداد 5 عدد و یا کمتر متاستاز در یک عضو داشته باشد (مثل استخوان) جزو دسته اولیگومتاستاز قرار میگیرد. البته باید توجه داشت که تعریف اولیگومتاستاز در مطالعات مختلف متفاوت میباشد. در سرطان پستان، در مواقعی که تنها یک ضایعه متاستاتیک وجود داشته باشد، امکان درمان کامل بیماری وجود خواهد داشت. همچنین برخی از بیماران مبتلا به حالت اولیگومتاستاز نیز (به ویژه اولیگومتاستاز استخوانی) قابلیت درمان شدن کامل را دارند.
برخی از محققان اعتقاد دارند که دسته اولیگومتاستاز باید به صورت جداگانه (مابین دسته بیماری لوکالیزه و دسته بیماری با متاستاز منتشر) تقسیم بندی شود. مطالعهای در سال 2021 انجام شد و به بررسی مراحل بالینی مختلف بیماران مبتلا به سرطان پستان با اولیگومتاستاز استخوانی پرداخت.
روش انجام مطالعه
این مطالعه که در کشور ترکیه انجام شد از بیمارانی که در طی سالهای 2000 تا 2020 تحت عمل جراحی سرطان پستان قرار گرفته بودند استفاده کرد. در این مطالعه 1181 بیمار شرکت داشتند. بیماران بر اساس ویژگیهای بیماری و محلهای متاستاز آن تقسیم بندی شدند. گروه اول که شامل 928 بیمار میشد، از افرادی تشکیل شده بود که هیچ گونه متاستازی نداشتند. گروه دوم با 68 بیمار، شامل افراد با بیماری اولیگومتاستاز بود. در نهایت گروه سوم که در آن 185 بیمار حضور داشتند، شامل افراد با متاستاز منتشر استخوانی و غیر استخوانی بودند.
نتایج حاصل از مطالعه
این مطالعه نشان داد که میانگین بقا کلی در گروه اول برابر 16.7 سال، در گروه دوم برابر 7.8 سال و در گروه سوم برابر 5.9 سال بود. بعد از تحلیل دقیقتر دادههای این مطالعه، نویسندگان آن بیان کردند که در بیماران گروه 2، میانگین بقا (mean and median survival) در مقایسه با افرادی که فقط یک ضایعه استخوانی داشتند به مراتب کمتر بود.
نتیجه گیری مطالعه
این مطالعه نشان داد که میتوان بیماران سرطان پستان با اولیگومتاستاز استخوانی را به عنوان یک دسته مجزا در نظر گرفت. به نظر میرسد که این بیماران با افرادی که تنها یک ضایعه استخوانی دارند و همچنین با بیماران مبتلا به متاستاز منتشر استخوانی متفاوت هستند.
باید توجه داشت که وقوع اولیگومتاستاز استخوانی به میزان زیادی به درمان مناسب لوکورژِونال (پستان و غدد لنفاوی درناژ کننده آن) وابسته است. بنابراین توجه به درمان مناسب سرطان پستان از اهمیت بالایی برخوردار است.
Breast cancer patients with isolated bone metastases and oligometastatic bone disease show different survival outcomes
ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید