در بین زنان، سرطان سینه با بیش از ۲ میلیون مورد در جهان در سال ۲۰۱۸ شایع‌ترین نوع سرطان است. تشخیص سرطان سینه می‌تواند مسیر زندگی فرد را تغییر دهد. این تغییرات می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد از جمله عدم قطعیت‌های بسیار زیاد ناشی از سیر بیماری، درمان، پیش‌آگهی، و همچنین تغییرات عمیق در تصویر بدن. در نتیجه، بیماران ممکن است در بسیاری از زمینه‌های مهم، مانند روابط اجتماعی، مشکلاتی را تجربه کنند. در این راستا، سلامت روان نیز می‌تواند تحت تاثیر قرار گیرد.
«برای مطالعه مقالات علمی بیشتر، به دکترنکست مراجعه کنید»
تشخیص سرطان سینه و بار روانی آن
تجربه اطلاع از تشخیص سرطان سینه فشار روانی قابل توجهی برای بسیاری از بیماران ایجاد میکند. ضعف اعصاب و روان می‌تواند به دنبال تشخیص سرطان سینه ایجاد و یا تشدید شود. برای بسیاری از بازماندگان سرطان اولیه یا عودکننده سینه، اطلاع از تشخیص واقعی سرطان سخت‌ترین لحظه کل فرآیند است. در سال‌های اخیر، میزان بهبودی در آمریکای شمالی برای سرطان اولیه سینه تا ۹۶درصد افزایش یافته است. این افزایش در بقای سرطان سینه همچنین به این معنی است که برخی از بازماندگان با کیفیت پایین زندگی و پریشانی روانی زندگی می‌کنند.
با وجود مطالعات متعدد در مورد این موضوع، ماهیت و فراوانی علائم روانی تظاهریافته در بیماران سرطان سینه نامشخص است. در علم سرطان‌شناسی، پریشانی روانی به طور گسترده به عنوان یک تجربه منفی از ماهیت شناختی، رفتاری، عاطفی، اجتماعی، معنوی یا روانی تعریف می‌شود که با توانایی مقابله با سرطان تداخل میکند. پریشانی تظاهریافته در بیماران سرطانی می‌تواند از خفیف (یعنی احساسات رایج آسیب‌پذیری) تا ناتوان‌کننده متغیر باشد و می‌تواند به طرق مختلف تظاهر یابد. برخی از مطالعات افزایش خطر اختلالات مرتبط با اضطراب را بلافاصله پس از تشخیص سرطان سینه نشان داده‌اند و تاکید می‌کنند که تشخیص و درمان دو دوره ناراحت‌کننده مجزا هستند که هر کدام باید جداگانه مورد مطالعه قرار گیرند.
آثار پریشانی روانشناختی ناشی از تشخیص بیماری بر پیش‌آگهی
پریشانی منحصر به اطلاع از تشخیص در بیماران مبتلا به سرطان سینه ادامه دارد و بر پیش‌آگهی بیمار از جمله تبعیت از درمان، تاثیر دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که علائم اضطراب در بیماران مبتلا به سرطان سینه که به تازگی تشخیص داده شده‌اند، بدون توجه به دوره درمان سرطان، فراگیر و پایدار هستند. شواهد دیگری نشان می‌دهد که بیش از ۲۲ درصد از زنان پس از تشخیص سرطان سینه دچار علائم افسردگی می‌شوند. علائم افسردگی که پس از تشخیص سرطان ارزیابی می‌شوند، با پیش‌آگهی ضعیف و خطر بالاتر مرگ‌ومیر مرتبط هستند.
علاوه بر این، شواهدی وجود دارد که ماهیت تهدیدکننده حیات تشخیص سرطان سینه می‌تواند در ۳۲ درصد از زنان مبتلا باعث برانگیختن پاسخ پری‌تروماتیک شود. یعنی پاسخ‌های عاطفی، رفتاری و فیزیولوژیکی که در طول و بلافاصله پس از یک رویداد بسیار استرس‌زا رخ می‌دهد. همچنین علائمی مطابق با اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD) ایجاد کند. اگرچه این نتایج قابل توجه هستند، با این وجود نشان می‌دهند که اکثر بیماران، علائم پریشانی تحت بالینی را تجربه می‌کنند و با تشخیص و درمان‌ها به خوبی کنار می‌آیند.
به طور خاص، یک مطالعه نشان داد که علی‌رغم وجود علائم ناراحتی، بسیاری از بیماران سطوح بالاتری از رفاه را پس از تشخیص در مقایسه با قبل از تشخیص گزارش کردند. شدت اضطراب، افسردگی و علائم مرتبط با تروما می‌تواند منجر به پایین آمدن کیفیت زندگی شود. این در حالی است که تداوم رفاه می‌تواند پیامدهای سلامت روان را بهبود بخشد، به‌ویژه زمانی که بیماران از مرحله تشخیص به مرحله درمان می‌روند.
مطالعه حاضر
مطالعه حاضر یک متاآنالیز است که با هدف تعیین ماهیت و شیوع علائم بالینی مرتبط با روان‌پریشی شدید در پی تشخیص سرطان سینه انجام شده است. در این بررسی ۳۹ مطالعه کمی وارد شد.
نتایج مطالعه حاضر و نتیجه‌گیری
شیوع علائم بالینی معنی‌دار ۳۹ درصد برای دیسترس سایکولوژیک غیراختصاصی، ۳۴ درصد برای اضطراب، ۳۱ درصد برای استرس پس از سانحه و ۲۰ درصد برای افسردگی محاسبه شد. بنابراین سلامت روان حداقل در چهار حوزه پس از تشخیص سرطان سینه تحت تأثیر قرار می‌گیرد و چنین اثراتی رایج هستند. این مطالعه نیاز واضحی را برای کاهش تأثیرات ناشی از تشخیص سرطان سینه بر سلامت روان نشان می‌دهد.
Pubmed – The mental health impacts of receiving a breast cancer diagnosis: A meta-analysis
«برای مطالعه مقالات علمی بیشتر، به دکترنکست مراجعه کنید»
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
