شانکروئید نوعی عفونت باکتریایی است که با علائمی مانند برآمدگیهای دردناک در ناحیه تناسلی، زخم باز و تورم غدد لنفاوی شناخته میشود. این بیماری بیشتر اوقات از طریق ارتباط جنسی با فرد آلوده سرایت میکند. آگاهی از روشهای پیشگیری و درمان بیماری شانکروئید اهمیت زیادی دارد؛ چون این عفونت با تضعیف سیستم ایمنی بدن، احتمال ابتلا به انواع بیماری مقاربتی را بیشتر میکند. با مطالعه این مقاله، میتوانید شناخت کاملی درباره این بیماری و عوارض احتمالی آن، پیدا کنید.
شانکروئید چیست؟
شانکروئید یک عفونت مقاربتی نادر است که توسط باکتری Haemophilus ducreyi ایجاد میشود. در صورت برقراری رابطه جنسی با فرد آلوده، بعد از گذشت چند روز (حدود 3 الی 10 روز) برآمدگیهایی روی پوست شما ظاهر میشود که لمس آنها دردناک است. این نقاط متورم، روی پوست پر از عفونت میشوند که هر لحظه ممکن است عفونتها از زیر پوست خارج و آن ناحیه زخم شود. این زخمها در شانکروئید تناسلی، اغلب در اطراف ناحیه تناسلی ظاهر میشوند.
یکی دیگر از علائم شایع این بیماری، تورم غدد لنفاوی ناحیه کشاله ران است. شانکروئید دردناک تحتنظر پزشک قابل درمان است. شریک جنسی فرد مبتلا، باید در اولین فرصت، برای آزمایش و درمان اقدام کند. این بیماری از طریق تماس با زخمهای باز آن بهراحتی منتقل میشود؛ بنابراین، بهتر است که تمامی اقدامات پیش از اولین رابطه جنسی را جدی بگیرید.
روش انتقال شانکروئید چگونه است؟
این بیماری به 2 روش سرایت میکند. روش اول، ارتباط جنسی با فردی است که در نواحی تناسلی خود، زخمهای باز دارد. روش دوم، زمانی است که مایع چرکی زخم از طریق هر نوع تماس فیزیکی به فرد دیگری منتقل شود. اگر به این بیماری مبتلا باشید، در صورت لمس زخمها و بلافاصله دستدادن با فرد دیگر، ممکن است عفونت را به آن شخص انتقال دهید.
چه کسانی در معرض ابتلا به بیماری شانکروئید قرار دارند؟
هر کسی که با باکتری عامل این بیماری در تماس باشد، ممکن است به آن مبتلا شود. بااینحال، تشخیص این بیماری در مردان، محتملتر از زنان است. شانکروئید در زنان، بیشتر وقتها بدون علامت است یا فقط با زخمهایی در واژن آنها ظاهر میشود. علامت قابل مشاهده در زنها، تورم غدد لنفاوی است که اگر علائم یا مشکلاتی ایجاد نکند، ممکن است پزشک متوجه این بیماری نشود. در صورت مشاهده علائمی مانند زخم و تورم غدد لنفاوی، حتما با متخصص زنان آنلاین مشورت کنید.
خیلی سریع و راحت در محل مورد نظر شما بادکترنکست
علائم شانکروئید چیست؟
علائم شایع این بیماری بهصورت زیر است:
- شانکروئید در زنان ممکن است 4 یا چند برآمدگی قرمز رنگ روی لابیاها، در ناحیه بین لابیا و مقعد یا روی رانها ایجاد کند. زمانی که برآمدگیهای پوستی به زخم باز تبدیل شوند، امکان دارد که دفع ادرار و اجابت مزاج با درد و سوزش همراه شود.
- با مشاهده عکس زخم شانکروئید، متوجه خواهید شد که اندازه زخمهای ناشی از این بیماری، میتواند متفاوت باشد. بهطور معمول، حدود 1 تا 2 سانتیمتر ضخامت دارند؛ ولی بزرگتر از این اندازه هم ممکن است ایجاد شود.
- تفاوت شانکر و شانکروئید در سفتی و نرمی زخم آنها مشخص میشود. برخلاف شانکر سیفلیس که سفت و لاستیکی است، زخم شانکروئید نرم است و در صورت لمس آن، بهراحتی خونریزی میکند و پوست اطراف آن ناهموار میشود.
- مردان مبتلا به این بیماری، معمولا با برآمدگیهای قرمزرنگ کوچکی روی بخشهای مختلف اندام تناسلی خود روبهرو میشوند که به فاصله یک تا چند روز به زخم باز دردناکی تبدیل میشود. مشورت با متخصص اورولوژی آنلاین برای شروع درمان مردان ضروری است.
- غدد لنفاوی دردناک و متورم در ناحیه کشاله ران، یکی از علائم این بیماری است که بهطور معمول، فقط در یک طرف بدن رخ میدهد.
- احساس درد هنگام ارتباط جنسی و دخول هم یکی دیگر از علائم این بیماری است.
تشخیص شانکروئید چگونه انجام میشود؟
علائم این بیماری، بیشتر وقتها شبیه سایر بیماریهای مقاربتی مانند سیفلیس و هرپس است؛ به همین دلیل، آزمایشهای تشخیصی سیفلیس و هرپس باید در این بیماران انجام شود. گاهی پزشک از آزمایش کشت باکتری برای تشخیص استفاده میکند؛ اما حساسیت و دقت چنین آزمایشهایی، ضعیف و غیر قابل اعتماد است. بعضی اوقات، پزشکان با توجه به ظاهر زخمها و وجود علائمی مانند زخم تناسلی دردناک و تورم غدد لنفاوی، تشخیص بالینی احتمالی انجام میدهند.
درمان شانکروئید چگونه انجام میشود؟
پزشکان برای درمان این بیماری، آنتیبیوتیک تجویز میکنند. مصرف این داروها به التیام زخمها و کاهش احتمال ایجاد جای زخم کمک میکند. طول درمان شانکروئید به روش درمانی و دوز مصرفی داروها بستگی دارد. با مراقبت و درمان مناسب، میتوانید انتظار داشته باشید که زخمها در عرض 2 هفته التیام یابند. در صورت بهبودی زخمها، مصرف دارو را قطع نکنید و مصرف آنتیبیوتیکهای تجویزی را ادامه دهید.
برای بهبودی کامل، از درمان خانگی شانکروئید و مصرف خودسرانه داروها بپرهیزید و حتما به دستورالعملهای پزشک عمل کنید. تا زمانی که زخمهای شما بهطور کامل بهبود نیافته است، رابطه جنسی نداشته باشید. اطراف زخمهای خود را تمیز و خشک نگه دارید و لباسهای تنگی که باعث خارش واژن و تحریک زخمهای ناحیه تناسلی میشوند، نپوشید.
روش پیشگیری از شانکروئید چیست؟
اگر رابطه جنسی دارید، اقدامات مراقبتی زیر را برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری به یاد داشته باشید:
- استفاده از کاندوم در طول رابطه جنسی دهانی، واژینال و مقعدی؛
- محدود کردن تعداد شرکای جنسی؛
- انجام فعالیتهای جنسی ایمنتر؛
- عدم ارتباط جنسی با فردی که زخم باز در ناحیه تناسلی و کشاله ران دارد؛
- اطلاعرسانی به تمام شرکای جنسی در صورت ابتلا به این بیماری؛
- دوری از فعالیتهای پر اصطکاک در رابطه جنسی و آگاهی از عوارض رابطه مقعدی.
عوامل خطر شانکروئید
- عدم پاسخ به درمان: ممکن است روشهای درمانی معمول برای مردانی که ختنه نشدهاند و افراد مبتلا به HIV کارساز نباشد. اگر در یکی از این دو گروه پرخطر قرار دارید، حتما با پزشک خود درباره سایر روشهای التیام زخمها مشورت کنید.
- ابتلا به سایر بیماریها: زخمهای باز این بیماری، ممکن است شما را در معرض ابتلا به سایر بیماریها قرار دهند. بزرگترین خطر شانکروئید، این است که تا وقتی که آن را درمان نکنید، احتمال ابتلا به HIV برای شما بیشتر است.
جمعبندی
شانکروئید یک بیماری مقاربتی قابل درمان با آنتیبیوتیک است. مصرف هر نوع دارو و پماد برای شانکروئید، باید با تجویز پزشک متخصص عفونی یا اورولوژی انجام شود. با درمان و التیام زخمها، بدن شما در برابر این باکتری مصون نمیشود. ارتباط جنسی با فرد آلوده، میتواند دوباره شما را مبتلا کند؛ پس رعایت اقدامات پیشگیرانه و چکاپ سلامت جنسی را جدی بگیرید.
منابع: