بررسی میزان بقا در بیماران مبتلا به گلیوبلاستوم

 مقدمه

گلیوبلاستوم مولتی فورم (GBM) شایع‌ترین تومور مغزی در بالغین می‌باشد. تقریبا 45 تا 50% از تومورهای مغزی بالغین از این دسته هستند. این تومور بدترین نتایج درمانی را در میان تومورهای مغزی دارد.

درمان این تومور شامل عمل جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی می‌باشد. در سال 2016 سازمان بهداشت جهانی (WHO) نوع جدیدی از طبقه بندی را برای این دسته از تومورهای مغزی ارائه داد. یکی از معیارهای طبقه‌بندی در این روش، بررسی موتاسیون IDH در این تومورها است.

بر اساس این معیار بیماران به دو گروه با موتاسیون IDH و بدون موتاسیون IDH تقسیم بندی می‌شوند. به طور کلی کسانی که تومور گلیوبلاستوم با موتاسیون IDH دارند، بقا و نتایج درمانی بهتری دارند. بررسی این موتاسیون با استفاده از روش ایمونو هستوشیمی بررسی می‌شود.

بر اساس دارا بودن یا نبود این موتاسیون میزان بقا و روش درمانی تومورها تغییر خواهد کرد. قابل ذکر است که بقا حدودی بیماران مبتلا به تومور با موتاسیون IDh برابر 27 ماه و در بیماران بدون این موتاسیون برابر 14 ماه بود. یک مطالعه که در سال 2021 منتشر شد، به بررسی تفاوت‌های این دو دسته تومور پرداخت. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان بقا در بیماران گلیوبلاستوم مولتی فرم با و یا بدون موتاسیون IDH بود. همچنین در این مطالعه میزان تاثیر پرولیفراسیون KI67 در بقا بیماران مورد بررسی قرار گرفت.

روش انجام مطالعه

در این مطالعه 53 بیمار شرکت داشتند. این بیماران به گلیوبلاستوم مولتی فرم مبتلا بودند. شرکت کنندگان این مطالعه در بین سال‌های 2007 الی 2020 وارد این مطالعه شدند. سپس بیماران به دو دسته با و بدون موتاسیون IDH تقسیم بندی شدند.

نتایج مطالعه

این مطالعه نشان داد که مدت زمان بدون بیماری در 7 بیمار با موتاسیون IDH برابر 2 ماه بود. از طرف دیگر این مطالعه نشان داد که مدت زمان بدون بیماری در افراد بدون موتاسیون IDH برابر 9 ماه بود. قابل ذکر است که نویسندگان این مطالعه نتوانستند نتایج دقیقی در مورد تفاوت بقا و سایر نتایج درمانی در بین این دو گروه پیدا کنند. همچنین نویسندگان این مطالعه بیان کردند که افزایش تکثیر K67 باعث کاهش مدت زمان بدون بیماری در افراد با این تومور می‌شود.

نتیجه گیری مطالعه

این مطالعه نشان داد که نمی‌توان مقایسه دقیقی بین مدت زمان بدون بیماری در افراد با و بدون موتاسیون IDH انجام داد. از طرف دیگر این مطالعه نشان داد که افرادی که به تومور گلیوبلاستوم بدون وتاسیون IDH مبتلا بودند، تکثیر KI67 بیشتری داشتند. همچنین بالا بودن میزان تکثیر KI67 با نایج درمانی ضعیف‌تری مثل کاهس بقا همراهی داشت. با توجه به اطلاعات ناکافی در این زمینه توصیه به انجام کارآزمایی‌های بالینی بیشتر در این زمینه شد.

Prognosis in IDH-Mutant and IDH-wild type glioblastoma

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

اینستاگرام  تلگرام  لینکدین  آپارات  توییتر  فیسبوک  یوتیوب