در یک مطالعه، جستجوی جامعی به منظور بررسی اثرات نامطلوب ویتیلیگو بر بارداری، تأثیر بارداری بر تکامل بالینی و پیش‌آگهی ویتیلیگو و همچنین مدیریت ویتیلیگو حین بارداری انجام شده است.
بیماری‌های خودایمنی عموما بیشتر در زنان رخ می‌دهند. این بیماری‌ها ممکن است قبل یا در طول سن باروری وجود داشته باشند. در نتیجه، مطالعه رفتار این بیماری‌ها در دوران بارداری و شیردهی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ویتیلیگو یکی از درماتوم‌هایی است که روی ملانوسیت‌ها تأثیر می‌گذارد و منجر به تخریب آن‌ها و متعاقب آن لکه‌دار شدن پوست می‌شود. پاتوژنز این بیماری مشخص نیست. با این حال، زمینه خودایمنی، پذیرفته شده‌ترین فرضیه در این رابطه است.
این اتفاق نظر وجود دارد که طیف بیماری‌های خودایمنی در بین زنان شایع‌تر است. با این حال، وقوع ویتیلیگو ارتباطی با جنسیت ندارد اما ممکن است با پیامدهای نامطلوب بارداری مانند سقط مکرر، نارس بودن، تاخیر رشد داخل رحمی (IUGR) و پره اکلامپسی همراه باشد. علی‌رغم اینکه ویتیلیگو یک بیماری با درگیری سیستمیک محدود است و هنوز با مرگ و میر مستقیم همراه نیست، اما تأثیر روانی شدیدی دارد. این بیماری ممکن است تأثیر منفی شدیدی بر کیفیت زندگی بیمار داشته باشد. علت آن عمدتاً به دلیل تغییر ظاهر است که منجر به عزت نفس پایین و انزوای اجتماعی می‌شود. یک مطالعه اخیرا نشان داد که ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به ویتیلیگو افسرده هستند. بنابراین، صرف نیرو در بحث روانپزشکی در مدیریت بیماران ویتیلیگو بسیار مهم است.
نتایج
یافته‌های متفاوتی در مورد اثرات نامطلوب این بیماری بر پیامدهای بارداری و تأثیر بارداری بر تکامل بالینی و پیش‌آگهی ویتیلیگو وجود داشت. به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که زنان مبتلا به ویتیلیگو بیشتر در معرض خطر سقط جنین بودند. با این حال، ویتیلیگو در دوران بارداری تثبیت یا حتی بهبود را نشان داد. مانند سایر بیماری‌های خودایمنی، در مورد ویتیلیگو موارد زیادی از جمله علت دقیق، پاتوژنز و رفتار در دوران بارداری باید بررسی شوند.
?PubMed-Vitiligo an Pregnancy: How do each affect the other
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
