اثرات پرگابالین بر اضطراب و درد جراحی

پرگابالین به عنوان یک مسکن محافظ

قبل از جراحی، مسکن‌های محافظ و پس از جراحی، اپیوئیدها به منظور کاهش درد تجویز می‌شوند. داروهای کمکی مانند گاباپنتین یا پرگابالین به عنوان مسکن‌های محافظ بررسی و آزمایش شده‌اند. مطالعات دیگر از داروهای مختلف مانند ملاتونین و استامینوفن برای کنترل درد استفاده کرده‌اند. پرگابالین، آنالوگ اسید r-aminobutyric است که به زیر واحد α2-δ کانال‌های کلسیمی وابسته به ولتاژ در فضای پیش‌سیناپسی سیستم عصبی مرکزی متصل می‌شود. این دارو دارای خواص ضدتشنج، ضددرد و ضداضطراب است.

گزارشات نشان داده‌اند که تجویز پرگابالین خوراکی پیش از جراحی، نیاز به مصرف مسکن و بیهوشی طولانی‌مدت پس از جراحی را کاهش می‌دهد. به دلیل فارماکوکینتیک و پروفایل دارویی غیرپیچیده این دارو، اغلب قبل از جراحی برای کاهش درد حاد پس از عمل مورد استفاده قرار می‌گیرد. اثربخشی پرگابالین به عنوان یک پیش دارو به ویژه برای پروسه‌های چشمی باید بیشتر بررسی شود. علاوه بر این، مطالعات محدودی در مورد اثربخشی پرگابالین بر بی‌حسی منطقه‌ای صورت گرفته است.

اثربخشی پرگابالین در جراحی چقدر است؟

یک مطالعه به منظور بررسی تأثیر استفاده از یک دوز پرگابالین بر درد و اضطراب پس از جراحی و اثر مسکن آن بعد از ویترکتومی (جراحی تخلیه زجاجیه) با بی‌حسی پری‌بولبار انجام شده است. این کارآزمایی تصادفی، دوسوکور و کنترل شده با دارونما بر روی 58 بیمار بزرگسال 37 تا 75 ساله انتخابی برای ویترکتومی صورت گرفت. از کل شرکت‌کنندگان، 30 مورد به صورت تصادفی برای دریافت پرگابالین انتخاب شدند. در حالی که بقیه شرکت‌کنندگان، 90 دقیقه قبل از جراحی، دارونما دریافت کردند. درد با استفاده از مقیاس آنالوگ کلامی (VAS) ارزیابی شد. همچنین، سطح اضطراب با نمره اضطراب کلامی مورد سنجش قرار گرفت.

در بیماران دریافت‌کننده پرگابالین در مقایسه با گروه کنترل، نمره آرام بخشی به طور قابل توجهی بالاتر (0 ± 3 در مقابل و 0.65 ± 2؛ 0.05 < P) و نمره اضطراب به طور قابل توجهی کمتر (3 ± 1.3 در مقابل 1.6 ± 5؛ P <0.001) بود. همچنین، در هنگام قرار دادن سوزن برای بی‌حسی پری‌بولبار، بیماران در گروه پرگابالین درد کمتری را در مقایسه با گروه کنترل تجربه کردند (15 ± 32 در مقابل 15 ± 44؛ 05/0 > P). در گروه پرگابالین، میزان همکاری و نمرات رضایت بیمار (به ترتیب 0.7 ± 3.2 و 0.4 ± 3.8) در مقایسه با دارونما (به ترتیب 0.7 ± 2.8 و 0.5 ± 3.4) به طور قابل توجهی بالاتر بود. حین عمل، گروه دارونما در مقایسه با گروه پرگابالین به میدازولام بیشتری نیاز داشت (19 در مقابل 5؛ P <0.001). همچنین نیاز به مصرف مسکن در ۲ ساعت اولیه بعد از جراحی، در گروه دارونما بیشتر بود.

بنابراین به نظر می‌رسد پرگابالین یک پیش داروی قوی در کنترل درد و اضطراب پس از جراحی در بیماران تحت عمل جراحی ویترکتومی با بی‌حسی پری‌بولبار است. علی‌رغم درک بهتر مکانیسم‌های درد پس از جراحی و پیشرفت در روش‌های مدیریت درد، عدم کنترل مناسب درد پس از جراحی، به‌ عنوان یک اختلال سلامت مهم و حل‌نشده باقی‌مانده است. تلاش‌ها برای کنترل درد و اضطراب جهت به حداقل رساندن ناراحتی و استرس بیمار و تسریع فرآیند بهبودی ادامه دارد.

Perioperative Anxiolytic and Analgesic Effects of Pregabalin in Vitreo-Retinal Surgery: A Randomized, Double-blind Study

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

اینستاگرام  تلگرام  لینکدین  آپارات  توییتر  فیسبوک  یوتیوب