ملانوم چیست؟
ملانوم نوعی سرطان پوستی است که می‌تواند در هر نقطه‌ای از بدن اتفاق بیفتد. این بیماری همانند سایر سرطان‌های پوست در قدم اول به‌دنبال تماس با نور خورشید ایجاد می‌شود. در مراحل اولیه بیماری، جراحی می‌تواند درمان مناسبی باشد. این بیماری احتمال بالایی برای عود موضعی دارد. بنابراین بعد از انجام درمان اولیه باید بیمار به طور مداوم تحت پیگیری قرار گیرد. برخی از ابتدا یا در حین درمان دچار ملانوم متاستاتیک می‌شوند.
درمان ملانوم متاستاتیک
برخی از بیماران در بدو مراجعه متاستاتیک هستند و برخی دیگر در حین درمان و یا پیگیری دچار متاستاز می‌شوند. در صورتی که تعداد متاستاز‌های بیمار کم باشد، همچنان می‌توان از جراحی استفاده کرد. ولی در مواردی که امکان جراحی وجود نداشته باشد، باید از داروهای سیستمیک برای درمان استفاده کرد. متاسفانه داروهای شیمی‌درمانی در درمان ملانوم فعال نیستند و نتوانسته‌اند باعث افزایش بقا بیماران شوند. در طی سال‌های گذشته دو دسته دارویی بسیار مهم برای درمان این بیماری بدخیم معرفی شده که اثربخشی قابل توجهی را از خود نشان داده‌اند.
این دو دسته شامل داروهای ایمونوتراپی و داروهای anti BRAF هستند. داروهای ایمونوتراپی معمولا پاسخ‌های درمانی طولانی‌مدتی را ایجاد می‌کنند که حتی بعد از قطع دارو این پاسخ به درمان باقی می‌ماند. از طرف دیگر درمان با داروهای anti BRAF، میزان پاسخ بالایی دارد ولی این پاسخ طولانی‌مدت نیست. مطالعه‌ای که در سال 2021 انجام شد به بررسی اثربخشی ترکیب دو دارویی Vemurafenib و cobimetinib (که به ترتیب anti BRAF و ani MEK هستند) پرداخت.
بیمار مبتلا به ملانوم متاستاتیک و موتاسیون BRAF مثبت
این مطالعه در بین سال‌های 2018 الی 2019 انجام شد. در این مطالعه که به صورت مقطعی انجام شده بود، 41 بیمار مبتلا به ملانوم متاستاتیک شرکت داشتند. همه این بیماران از نظر موتاسیون BRAF مثبت بودند (به این معنی که امکان استفاده از ترکیب دارویی ذکر شده در آن‌ها وجود داشت). در این بیماران به عنوان خط اول درمان از ترکیب دارویی vemurafenib و cobimetinib استفاده شد. بر اساس پاسخ به درمان، بیماران به چند دسته تقسیم شدند. دسته اول کسانی بودند که پاسخ بلند‌مدت داشتند (یعنی پاسخ کامل و یا ناقص داشته و این پاسخ به مدت 12 ماه طول کشید). از طرف دیگر گروه دوم کسانی بودند که مدت زمان پاسخ به درمان آن‌ها کمتر از 12 ماه بود. موارد دیگر از جمله مسائل ایمنی و عوارض روانشناختی درمان به عنوان اهداف ثانویه در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند.
تاثیر BMI در بیماران
این مطالعه نشان داد که در درمان با ترکیب دارویی ذکر شده 12 بیمار پاسخ کامل، 19 بیمار پاسخ ناقص و 5 نفر بیماری پایدار داشتند. از بین موارد ذکر شده 12 نفر پاسخ به درمان طولانی‌مدت داشتند. تقریبا تمامی ویژگی‌های بالینی در این بیماران مشابه بود. BMI (body mass index) بالا تنها عاملی بود که احتمال ایجاد پاسخ طولانی‌مدت را کاهش می‌داد. این مطالعه نشان داد که درمان ترکیبی با دو داروی vemurafenib و cobimetinib می‌تواند در یک سوم بیماران تاثیر بسیار مناسبی در بقا طولانی‌مدت و ایجاد پاسخ کامل داشته باشد.
Durable Response to Vemurafenib and Cobimetinib for the Treatment of BRAF-Mutated Metastatic Melanoma in Routine Clinical Practice
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
