لوپوس اریتروماتوس چیست؟
در این مطلب به بررسی اثربخشی و ایمنی استفاده از داروی anifrolumab در بیماران بالغ مبتلا به بیماری لوپوس اریتروماتوس پرداخته شده است. لوپوس اریتروماتوس یک بیماری خودایمنی است که بیماران را به طور مزمن در طول زندگی درگیر می‌کند. این بیماری می‌تواند هر عضوی از بدن انسان را درگیر کند. از این ارگان‌ها می‌توان به پوست، مفاصل، خون، کلیه ها و سیستم عصبی مرکزی اشاره کرد.
این بیماری به ویژه در خانم‌های جوان شیوع بیشتری دارد. باید توجه داشت که با توجه به مزمن بودن این بیماری، معمولا به طور روتین تحت پیگیری پزشک قرار دارد. مانند بسیاری از بیماری‌های خودایمنی دیگر، این بیماری می‌تواند مراحل مختلفی داشته باشد. از این مراحل می‌توان به مرحله شعله ور و مرحله بهبود اشاره کرد. در زمانی که بیمار در مرحله شعله‌وری قرار دارد، داروهای بیمار تغییر کرده و به صورت قوی‌تر با بیماری برخورد خواهد شد.
درمان لوپوس اریتروماتوس
روش‌های مختلف درمانی برای درمان این بیماری مزمن کشف شده است. یکی از داروهای مهم در این زمینه استروئیدها هستند. البته باید توجه داشت که با وجود اینکه از کورتون و همچنین سایر داروهای تنظیم‌کننده سیستم ایمنی برای درمان این بیماری استفاده می‌شود، همچنان یک درمان موثر واحد برای این بیماری پیدا نشده است. همچنین باید توجه داشت که استفاده طولانی‌مدت از این دسته‌های دارویی می‌تواند عوارض بسیار مخربی را به همراه داشته باشد. همانطور که پیش‌تر گفته شد، با توجه به مزمن بودن سیر این بیماری باید داروی مناسب‌تری در این زمینه مورد استفاده قرار گیرد. مطالعات مختلفی در این زمینه انجام شده است. یک مطالعه کارآزمایی بالینی که در سال 2021 انجام شد به بررسی اثربخشی و ایمنی استفاده از داروی anifrolumab در بیماران بالغ مبتلا به بیماری لوپوس اریتروماتوس پرداخت. جزئیات این مطالعه به طور مختصر در زیر توضیح داده خواهد شد.
داروی anifrolumab
با توجه به اینکه این دارو ایمنی طولانی‌مدت داشته و به خوبی توسط بیمار تحمل می‌شود، می‌توان در بیماران مبتلا به لوپوس اریتروماتوس متوسط تا شدید از آن استفاده کرد. این مطالعه که به صورت کارآزمایی فاز 2 انجام شد، 3 سال به طول انجامید. در این مطالعه بیماران به دو دسته تقسیم شدند. دسته اول کسانی بودند که از داروی anifrolumab به مدت 48 هفته استفاده کرده و سپس به مدت 12 هفته تحت پیگیری قرار گرفتند. گروه دوم کسانی بودند که همین پروتکل درمانی را با استفاده از دارونما اجرا کردند.
افرادی که در گروه اول قرار داشتند در ابتدا به میزان 1000 میلی گرم از anifrolumab را به صورت تزریقی و هر 4 هفته استفاده می‌کردند. سپس بر اساس شرایط بیمار دوز دارو به 300 میلی گرم هر چهار هفته تغییر پیدا می‌کرد. عوارض دارویی ناشی از anifrolumab هر ماه مورد ارزیابی قرار می‌گرفت.
نتایج حاصل از مطالعه داروی anifrolumab
در این مطالعه 246 بیمار شرکت داشتند. از این تعداد 218 نفر وارد پروسه مطالعه شدند و از این بین 139 نفر درمان 3 ساله را به پایان رساندند. این مطالعه نشان داد که در حدود 67% از بیماران بیشتر از یک عارضه جانبی را در سال اول مصرف دارو از خود نشان دادند. عوارض دارویی ایجاد شده در 3 سال تقریبا متناسب با نتایج حاصل از یک سال پیگیری بود. در حدود 7% از بیماران درمان را قطع کردند. هیچ گونه نکته ایمنی جدید در این مطالعه شناسایی نشد.
همچنین این مطالعه نشان داد که استفاده از دارو نتایج سرولوژی خونی را میزان مناسبی بهبود می‌بخشد. این دارو توانست پیشرفت مناسب و مداومی را در شرایط بیماران ایجاد کند. استفاده طولانی مدت از داروی anifrolumab ایمنی مناسبی داشته و می‌تواند پیشرفت مناسب و مداوم درمانی در بیماران ایجاد کند. همچنین شواهد آزمایشگاهی حاکی از تاثیر مناسب این دارو در بهبود یافته‌های سرولوژی بود.
Long‐Term Safety and Efficacy of Anifrolumab in Adults With Systemic Lupus Erythematosus: Results of a Phase II Open‐Label Extension Study
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
اینستاگرام تلگرام لینکدین آپارات توییتر فیسبوک یوتیوب
