دیابت بارداری چیست و چه مشکلاتی ایجاد می‌کند؟
دیابت بارداری (GDM) – طبق دستورالعمل‌های سازمان بهداشت جهانی (WHO) – به عدم تحمل گلوکز یا هیپرگلیسمی (افزایش قند خون) اطلاق می‌شود که یا در دوران بارداری رخ می‌دهد یا برای اولین بار در این دوران شناخته می‌شود. به دلیل تغییرات در سبک زندگی و افزایش سن مادران، شیوع دیابت بارداری در طول دو دهه گذشته به طور مشخصی افزایش یافته است. مدیریت ناکارآمد دیابت بارداری می‌تواند منجر به نتایج نامطلوب مادر و نوزاد در کوتاهمدت و بلندمدت شود. از جمله عوارض آن برای مادر شامل پره‌اکلامپسیا، سزارین و پلی‌هیدرآمینوس در کوتاهمدت و پیشرفت دیابت پس از زایمان در درازمدت است. عوارض جنینی و نوزادی شامل ناهنجاری مادرزادی، مرگ نوزاد، مرده‌زایی، ماکروزومی، ترومای زنان و زایمان و هیپوگلیسمی نوزادان است.
گلیبورید، متفورمین و انسولین چه اثری بر دیابت بارداری دارند؟
در یک مقاله‌ی اخیر، به بررسی کارایی و ایمنی استفاده از گلیبورید، متفورمین و انسولین در دیابت بارداری پرداخته شده است. در این مقاله به جست‌وجوی کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده (RCT) که گلی‌بوراید، متفورمین و انسولین را در دیابت بارداری مقایسه می‌کردند، پرداخته و داده‌های مربوط به کنترل قند و ایمنی در نوزادان استخراج شده است. این داده‌ها به صورت جفتی و شبکه‌ای تجزیه و تحلیل شده است.
در مجموع ۴۵۳۳ نفر از ۲۳ مطالعه RCT مورد بررسی قرار گرفتند. متفورمین در مقایسه با گلی‌بوراید، قند خون 2 ساعته (2HPG) را به میزان بیشتری کاهش داد. شيوع هيپوگلیسمی نوزادان و پره‌اکلامپسیا در گروه متفورمين نسبت به گروه انسولين به طور معناداری کمتر بود. وزن هنگام تولد نوزادان و افزایش وزن مادر در دوران بارداری به طور معناداری در گروه متفورمین نسبت به گروه انسولین کمتر بود. نتایج متا‌آنالیز شبکه نشان داد که متفورمین بیشترین احتمال کنترل موفقیت‌آمیز قند و جلوگیری از عوارض در نوزادان را دارد. بنابراین به نظر می‌رسد متفورمین می‌تواند به اندازه انسولین برای کنترل قند موثر باشد. این دارو امیدوارکننده‌ترین دارو برای پیشگیری از عوارض نوزادان و مادران است.
PubMed-Glycemic control and neonatal outcomes in women with gestational diabetes mellitus treated using glyburide, metformin, or insulin: a pairwise and network meta-analysis
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
