تومورهای گلیوم
یکی از شایع‌ترین تومورهای سیستم عصبی مرکزی تومورهای گلیوم هستند. این تومورها به چند دسته تقسیم‌بندی می‌شوند. گرید 1 و 2 این تومورها با نام گلیومای low grade شناخته می‌شوند. از طرف دیگر به گرید 3 و 4، تومورهای high grade گفته می‌شود. تومورهای گلیال نیازمند درمان فوری هستند. در تمام دسته‌های این بیماری، جراحی اولین قدم درمانی را به خود اختصاص می‌دهد. بسته به گرید بیماری، قدم بعدی درمان می‌تواند بسیار متفاوت باشد. در تومورهای گلیوم گرید پایین می‌توان از رادیوتراپی با و یا بدون شیمی‌درمانی استفاده کرد. همچنین در مواردی که بیمار تومور گرید پایین داشته باشد و بعد از عمل جراحی هیچ گونه باقی مانده‌ای در تصویربرداری وجود نداشته باشد، می‌توان بدون انجام اقدام بیشتر بیمار را پیگیری کرد.
در تومورهای با گرید بالاتر حتما باید بعد از عمل از رادیوتراپی به همراه شیمی‌درمانی استفاده کرد. باید توجه داشت که در گریدهای بالای این بیماری، تومور به صورت منتشر در بافت مغز وجود دارد و حتی در صورت جراحی کامل، همچنان مقداری از بیماری به صورت نهفته در بافت مغز باقی می‌ماند. از این جهات ادامه روند درمان بعد از انجام جراحی از اهمیت بالایی برخوردار است.
ارزیابی مولکولی
اخیرا مطالعات نشان داده‌اند که شاید بتوان برخی از بیماران را با توجه به ویژگی‌های مولکولی آن‌ها، از ادامه درمان معاف کرد. مطالعات نشان داده‌اند که تومورهای بیماران مختلف از نظر مولکولی با هم متفاوت هستند. این تفاوت می‌تواند در انتخاب درمان بسیار کمک‌کننده باشد. در کودکانی که مبتلا به گلیوم با گرید پایین هستند، استفاده از این روش می‌تواند تاثیرات مناسبی بر روی نتایج درمانی بگذارد. برای مثال بر این اساس می‌توان بسیاری از بیماران را از انجام درمان رادیوتراپی بعد از عمل معاف کرد.
مطالعه‌ای که در سال 2021 منتشر شد به بررسی امکان استفاده از ارزیابی‌های مولکولی (از نظر اقتصادی) در این دسته از بیماران پرداخت. در این مطالعه دو روش مورد ارزیابی قرار گرفت. روش اول عدم استفاده از ارزیابی مولکولی برای انتخاب درمان بود. در روش دوم در تمامی بیماران از این ارزیابی استفاده شد. در این مطالعه میزان کیفیت زندگی و همچنین تاثیر اقتصادی این روش مورد بررسی قرار گرفت. 100 هزار بیمار مبتلا تومورهای گلیوم low grade در این مطالعه شرکت کردند.
میزان کیفیت زندگی در مبتلایان به تومورهای گلیوم
این مطالعه نشان داد در کسانی که از این روش ارزیابی استفاده نکرده بودند میزان امید به زندگی به طور متوسط برابر 39 سال و در بیمارانی که از این روش استفاده کرده بودند برابر 40 سال بود. در واقع کسانی که از این روش استفاده کرده بودند، در بلند‌مدت کیفیت زندگی بهتری داشته و همچنین سرمایه کمتری را از دست داده بودند. علت بهتر شدن کیفیت زندگی در این افراد کاهش میزان عوارض رادیوتراپی بود.
این مطالعه نشان داد که استفاده از ارزیابی مولکولی می‌تواند تاثیر مثبتی در بهبود کیفیت زندگی و همچنین کاهش هزینه‌های درمانی فرد داشته باشد. البته در این مطالعه تاثیر این روش ارزیابی در استفاده و یا عدم استفاده از رادیوتراپی بررسی شد. قابل ذکر است که امکان استفاده از target therapyها بر اساس نتایج این ارزیابی‌ها در این مطالعه مورد ارزیابی قرار نگرفت.
Pubmed-Clinical and economic impact of molecular testing for BRAF fusion in pediatric low-grade Glioma
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
