کیسه صفرا و تومور کلاتسکین (Kelatskin)
کیسه صفرا عضوی از دستگاه گوارش است که در زیر کبد قرار دارد. هدف این عضو تولید املاح صفراوی و در نهایت کمک به هضم و جذب مواد غذایی است. مایع صفراوی در داخل کبد تولید می‌شود. سپس این مایع با استفاده از مجاری صفراوی داخل کبدی به داخل کیسه صفرا وارد می‌شود. بعد از ورود این مایع به کیسه صفرا و تجمع داخل آن، این ماده از طریق مجاری صفراوی مشترک وارد روده باریک می‌گردد.
هر قسمت از اعضای این سیستم صفراوی ممکن است به سرطان دچار شود. در صورتی که سلول‌های مجاری صفراوی قسمت ناف کبد دچار سرطان شوند، به آن تومور کلاتسکین گفته می‌شود. باید توجه داشت که این تومور شیوع بسیار کمی داشته و به ندرت به وجود می‌آید. این تومور ۴۰ الی ۵۰ درصد از تومورهای مجاری صفراوی را به خود اختصاص می‌دهد. از طرف دیگر این نوع سرطان، ۲ درصد از کل سرطان‌های بدن انسان را به خود اختصاص می‌دهد. این بیماری نادر معمولا در سنین بالا اتفاق می‌افتد.
چه عواملی باعث ایجاد تومور کلاتسکین می‌شوند؟
عوامل مختلفی می‌توانند احتمال بروز تومور کلاتسکین را افزایش دهند. از این عوامل و بیماری‌ها می‌توان به سنگ مجاری صفراوی، اختلالات انگلی کبد و مجاری صفراوی و کلانژیت اسکلروزینگ ( sclerosing cholangitis) اشاره کرد. از علائم شایع این بیماری می‌توان به زردی بدون درد، خستگی، کاهش اشتها و درد شکم اشاره کرد. قابل ذکر است افرادی که به این بیماری دچار می‌شوند، معمولا طول عمر کمی دارند. این تومورها معمولا قابل برداشت با جراحی نیستند. همانطور که پیش‌تر گفته شد، اکثر بیمارانی که به این تومور دچار می‌شوند، امکان انجام جراحی و یا پیوند کبد را ندارند. تنها تعداد بسیار محدودی از بیماران امکان انجام عمل جراحی را دارند.
غیر از جراحی چه روش‌های درمانی دیگری وجود دارد؟
اخیرا مطالعات مختلفی در این زمینه انجام شده است. هدف انجام این مطالعات پیدا کردن یک روش درمانی مناسب برای بیماران مبتلا به تومور کلاتسکین غیرقابل جراحی است. این مطالعات نشان داده‌اند که با توجه به پیچیده بودن شرایط این نوع سرطان، پیدا کردن روش مناسب درمان نیازمند مشورت و بررسی هر بیمار در تیم‌های چند تخصصی است. در درمان این تومور پزشکانی از جمله متخصص اونکولوژی، متخصص رادیوتراپی، رادیولوژیست، پاتولوژیست و متخصص گوارش اعضای این گروه مشاوره را تشکیل می‌دهند. مطالعات جدید نشان داده‌اند که ترکیب کردن روش‌های درمانی مختلف از قبیل شیمی درمانی و روش‌های ساینده یا Ablative با کمترین میزان تهاجم، می‌توانند تاثیر قابل توجهی در افزایش طول عمر بیمار و همچنین افزایش پاسخ درمانی داشته باشند.
مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۱ انجام شد به بررسی این بیماران مبتلا به تومور کلاتسکین و درمان‌های جدید در آن‌ها پرداخت. در این مطالعه روش‌های مختلف درمانی از قبیل جراحی، شیمی درمانی، استفاده از گرما درمانی، روش‌های ساینده با حداقل میزان تهاجم، رادیوتراپی و همچنین آمبولیزاسیون داخل شریانی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته‌اند. تمرکز بیشتر این مطالعه بر روی بیماران غیر قابل جراحی بود. علت این مسئله آن است که اکثر بیمارانی که با این اختلال مراجعه می‌کنند، چنین شرایطی دارند. پیدا کردن بهترین ترکیب درمانی می‌تواند نتایج بسیار قابل توجهی در این بیماران به همراه داشته باشد.
PubMed-Non-surgical treatment of hilar cholangiocarcinoma
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
