ناباروری و مشکلات ناشی از کاهش کیفیت اسپرم
ناباروری یکی از مشکلات بالینی شایع در میان زوج‌ها میباشد. حدود 15 درصد از تمام زوج‌ها در سنین باروری از ناباروری شکایت دارند. حدود نیمی از ناباروری‌ها ناشی از مشکلات مردانه میباشد. کاهش عملکرد و کیفیت اسپرم منجر به کاهش پتانسیل لقاح مردانه می‌شود. ارزیابی پارامترها و کیفیت مایع منی اولین مرحله آزمایشگاهی برای ارزیابی مشکلات باروری مردان است. برخی از عوامل مانند عفونت، عوامل محیطی و ژنتیکی با کیفیت اسپرم مرتبط هستند. با این حال، علت دخیل در کاهش کیفیت باروری در مردان به خوبی درک نشده است.
فاکتورهای موثر بر کیفیت اسپرم
عوامل محیطی مانند آلودگی هوا، تشعشعات الکترومغناطیسی و تغذیه نامناسب باعث تقویت گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) و متعاقب آن استرس اکسیداتیو می‌شوند. محققان نشان داده‌اند که ROS و استرس اکسیداتیو باروری مردان را کاهش می‌دهند. غشای پلاسمایی اسپرم شامل مقدار زیادی اسیدهای چرب غیراشباع چندگانه است که توسط ROS مورد حمله قرار می‌گیرند. این امر به طور جدی بر عملکرد غشاء تأثیر می‌گذارد و متعاقباً کیفیت اسپرم را کاهش می‌دهد. سطح بالای ROS می‌تواند از طریق تحریک کاسپازها و اندونوکلئازهای اسپرم به DNA آسیب برساند.
تاثیر مواد آنتی‌اکسیدان بر کیفیت اسپرم
مواد آنتی‌اکسیدان از جمله ویتامین E، سوپراکسید دیسموتاز، ویتامین C، تیوردوکسین و گلوتاتیون می‌توانند فعالیت رادیکال‌های آزاد را خنثی کنند تا اسپرم را از ROS تولید شده حفظ کنند و متعاقباً باروری مردان را بهبود بخشند. طبق مطالعات، میان مصرف آنتی‌اکسیدان و بهبود ناباروری مردان ارتباط مثبت قوی وجود دارد.
ویتامین‌های E و C قبل از تزریق سیتوپلاسمی اسپرم
به گفته محققان مکمل‌های مردانه حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند ویتامین‌های E و C قبل از تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم در لقاح آزمایشگاهی، سطح آسیب به DNA را کاهش داده و در نتیجه میزان موفقیت بارداری را افزایش می‌دهند. با این حال برخی از تلاش‌ها نتایج متناقضی را به دست آورده‌اند.
هدف از یک پژوهش، بررسی اثر مصرف 400 واحد ویتامین E صناعی روزانه به مدت ۸ هفته بر پارامترهای مایع منی و پیامدهای بارداری در زوج‌های مبتلا به ناباروری مردانه بوده است. 124 زوج نابارور با عامل مردانه که در برنامه IVF بستری شده بودند، وارد مطالعه شدند. بیماران مرد با تحرک و مورفولوژی غیرطبیعی ایدیوپاتیک به طور تصادفی به دو گروه 61 نفری دریافت‌کننده ویتامین E و 63 نفری به عنوان گروه کنترل دریافت‌کننده دارونما به مدت ۸ هفته تقسیم شدند. پارامترهای مایع منی قبل از درمان هر دو گروه با پارامترهای پس از درمان مقایسه شد و نتایج بارداری بین دو گروه مورد مطالعه قرار گرفت.
کیفیت اسپرم در دو گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معنی‌داری نداشت
در مقایسه دو گروه قبل و بعد از درمان از نظر حجم، تعداد، تحرک و مورفولوژی اسپرم تفاوت آماری معنی‌داری وجود نداشت. علاوه بر این، نتایج IVF در دو گروه نیز تفاوت معنی‌داری نداشت. جالب توجه است که درصد اسپرم طبیعی در گروه دارونما پس از هشت هفته به طور قابل توجهی کاهش یافت. مکمل ویتامین E ممکن است فعالیت رادیکال‌های آزاد را خنثی کرده و اسپرم را از این طریق، از آسیب‌های اکسیداتیو بیش از حد حفظ کند. مطالعات بیشتری در مورد تأثیر دوزهای بالاتر ویتامین E بر کیفیت اسپرم و نرخ باروری مورد نیاز است.
PubMed-The Effect of Oral Vitamin E on Semen Parameters and IVF Outcome: A Double-Blinded Randomized Placebo-Controlled Clinical Trial
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
