مهارکننده‌های SGLT2 در گایدلاین‌ها برای درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با کسر تخلیه (Ejection Frantion) کاهش‌یافته به‌طوری قوی توصیه شده‌اند. اما فواید بالینی این داروها در بیماران با کسر تخلیه بالا به‌خوبی ارزیابی نشده بود. دو کارآزمایی در مقیاس بزرگ (DELIVER و EMPEROR-Preserved)، در بیماران نارسایی قلبی با کسر تخلیه اندکی کاهش‌یافته یا کسر تخلیه حفظ‌شده انجام شده که در کنار کارآزمایی‌های انجام‌شده در گذشته، امکان بررسی اثرات درمانی بر مرگ‌ومیر قلبی عروقی و در زیرگروه‌های بیمار را فراهم کرده است.
<<برای مشاهده محتوای بیشتر، ویژه پزشکان، به دکترنکست مراجعه کنید>>
روش انجام تحقیق چه بود؟
محققان یک متاآنالیز بر روی کارآزمایی‌های DELIVER و EMPEROR-Preserved انجام دادند و به‌دنبال آن کارآزمایی‌هایی که بیماران با کسر تخلیه کاهش‌یافته شرکت کرده بودند (DAPA-HF و EMPEROR-Reduced) و آن‌هایی که بیماران به‌دلیل بدتر شدن نارسایی قلبی (بدون توجه به وضعیت کسر تخلیه) در بیمارستان بستری شده بودند (SOLOIST-WHF) آنالیز کردند.
برای اطمینان از اینکه هیچ داده‌ای جا نماند، محققان روی تحقیقات تصادفی و کنترل-پلاسبو که از تاریخ یک ژانویه ۲۰۱۵ تا یک جولای ۲۰۲۲ در PubMed و MEDLINE منتشر شده بود، یک بررسی سیستماتیک انجام دادند. برای استفاده از داده‌های این کارآزمایی‌ها و یکسان‌سازی نقطه پایان (endpoint)، محققان یک متاآنالیز با مدل اثر ثابت (fixed-effects) انجام دادند تا تاثیر مهارکننده‌های SGLT2 را بر نقطه‌های پایانی بالینی مختلف در نارسایی قلبی تخمین بزنند.
تعیین نقطه پایانی
نقطه پایانی اولیه متاآنالیز ترکیبی از زمان مرگ ناشی از مشکلات قلبی عروقی یا اولین بستری در بیمارستان به‌دلیل نارسایی قلبی بود. نقطه پایانی ثانویه شامل مرگ ناشی از مشکلات قلبی عروقی، اولین بستری در بیمارستان به‌دلیل نارسایی قلبی، مرگ ناشی از مشکلات قلبی عروقی یا هرگونه حادثه ناشی از بدتر شدن نارسایی قلب و مرگ به هر دلیلی بود.
اثرات درمانی بر وضعیت سلامت و کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه KCCQ انجام و با نمرات از ۰ تا ۱۰۰ ارزیابی شد. نمره بالاتر نشان‌دهنده وضعیت سلامتی بهتر، علائم و محدودیت‌های جسمی کمتر است. این ارزیابی در زمان شروع و ۸ ماه بعد از تصادفی‌سازی انجام شد. تاثیر مهارکننده‌های SGLT2 در نقطه پایانی اولیه در ۱۴ زیرگروه مورد بررسی قرار گرفت:
- کسر تخلیه بطن چپ
- سابقه دیابت
- سن
- جنسیت
- نژاد
- ناحیه جغرافیایی
- نمره کل KCCQ
- شاخص توده بدنی
- eGFR
- سابقه فیبریلاسیون یا فلوتر دهلیزی
- طبقه‌بندی عملکردی انجمن قلب نیویورک (NYHA)
- بستری در بیمارستان به‌دلیل نارسایی قلبی در طی ۱۲ ماه
- غلظت NT-proBNP
- استفاده اولیه از آنتاگونیست‌های رسپتور مینرال‌کورتیکوئید
- استفاده اولیه از مهارکننده‌های Angiotensin receptor-neprilysin
نتایج مطالعه چه بود؟
در میان ۱۲۲۵۱ شرکت‌کننده از DELIVER و EMPEROR-Preserved، مهارکننده‌های SGLT2 به‌طور ترکیبی احتمال مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی یا اولین بستری در بیمارستان به‌دلیل نارسایی قلبی را کاهش دادند (hazard ratio 0·80 [95% CI 0·73–0·87]) و این اثر کاهشی در هر مورد به‌طور جداگانه هم وجود داشت (مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی: 0·88 [0·77–1·00] و اولین بستری در بیمارستان به‌دلیل نارسایی قلبی: 0·74 [0·67–0·83]). همچنین در یک بررسی وسیع‌تر از ۵ کارآزمایی با ۲۱۹۴۷ شرکت‌کننده، مهارکننده‌های SGLT2 به‌طور ترکیبی احتمال مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی یا اولین بستری در بیمارستان به‌دلیل نارسایی قلبی (0·77 [0·72–0·82])، مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی (0·87 [0·79–0·95])، اولین بستری در بیمارستان به‌دلیل نارسایی قلبی (0·72 [0·67–0·78]) و مرگ‌ومیر کلی را (0·92 [0·86–0·99]) کاهش دادند.
The Lancet – SGLT-2 inhibitors in patients with heart failure: a comprehensive meta-analysis of five randomised controlled trials
.برای مشاهده مقالات علمی بیشتر، به دکترنکست مراجعه کنید
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
