سندرم SSSS یا 4S
سندرم پوست سوخته استافیلوکوکی (SSSS) نوعی درماتیت است که با جدا شدن لایه سطحی پوست همراه است. این سندرم به واسطه اگزوتوکسین باکتری استاف تظاهر می‌یابد و عمدتا در کودکان خردسال رخ می‌دهد. چندین مطالعه معتبر اخیر نشان می‌دهد میزان بروز این سندرم در حال افزایش است. درمان توصیه شده برای SSSS شامل آنتی‌بیوتیک‌های ضداستافیلوکوک و اقدامات مراقبتی و حمایتی است. تصور می‌شود پاکسازی یا کاهش استافیلوکوکوس اورئوس تولیدکننده سم به محدود کردن پیشرفت بیماری و بهبود علائم کمک می‌کند. بنابراین مصرف آنتی‌بیوتیک با پوشش مناسب همواره مدنظر است، حتی اگر منبع اصلی عفونت قابل شناسایی نباشد.
رژیم آنتی‌بیوتیکی مناسب برای سندرم SSSS
عوامل متعددی ممکن است بر انتخاب رژیم آنتی‌بیوتیکی مناسب برای سندرم SSSS تأثیر بگذارد. از جمله این عوامل، قابلیت مهار تولید توکسین و هدف قرار دادن پاتوژن عامل بیماری به روش باکتریسیدال می‌باشد. از آنجایی که سندرم SSSS به واسطه توزیع خونی توکسین باکتری استاف تظاهر می‌یابد، آنتی‌بیوتیک clindamycin اغلب به دلیل مهار سنتز توکسین توصیه می‌شود. کاربرد بالینی افزودن آنتی‌بیوتیک‌های دیگر به clindamycin برای پوشش استافیلوکوکوس اورئوس حساس به متی‌سیلین (MSSA) یا استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) نامشخص است.
چندین مطالعه گزارش می‌دهند که MSSA پاتوژن غالب شناسایی شده به‌وسیله کشت در این سندرم است. با این حال، SSSS ناشی از MRSA نیز گزارش شده است. علاوه بر این، آنتی‌بیوتیک‌های باکتریسیدال (مانند nafcilline) در مقایسه با آنتی‌بیوتیک‌های باکتریواستاتیک (مانند clindamycin) دارای مزیت بالینی بالقوه در نظر گرفته شده‌اند. این در حالی است که مطالعات بالینی این امر را به وضوح نشان نداده باشند.
برخی از کارشناسان پوشش اضافی MRSA یا MSSA (مانند ونکومایسین یا nafcilline) را در بیماران با شدت بیماری بالا یا عدم پاسخ به درمان، یا در مناطقی که شیوع بالایی از مقاومت استافیلوکوک به clindamycin وجود دارد، توصیه می‌کنند. برای مناطق با شیوع کم MRSA، تک‌درمانی با آنتی‌بیوتیک ضد MSSA گزینه بالقوه دیگری است. هیچ مطالعه اخیری نتایج بیماران را در بین رژیم‌های آنتی‌بیوتیکی در کودکان مبتلا به SSSS مقایسه نکرده است.
رژیم‌های آنتی‌بیوتیکی مورد استفاده در کودکان بستری با سندرم SSSS
آگاهی از پیامدهای مرتبط با رژیم‌های مختلف آنتی‌بیوتیک برای کودکان بستری شده در بیمارستان با سندرم SSSS ضروری است و می‌تواند در بهبود نتایج بیمار و بهبود عملکرد رژیم آنتی‌بیوتیکی موثر واقع شود. در ادامه به مطالعه‌ای می‌پردازیم که موارد زیر را مورد بررسی قرار داده است. ارزیابی ارتباط سه رژیم آنتی‌بیوتیکی معمول که در موارد سندرم SSSS استفاده می‌شود (تک درمانی با clindamycin، درمان با clindamycin به همراه پوشش اضافی MSSA و clindamycin به همراه پوشش اضافی MRSA) با نتایج بیمار در طول بستری، شکست درمان، و هزینه درمان انجام شده است.
مطالعه حاضر یک مطالعه کوهورت گذشته‌نگر بوده که کودکان بستری با سندرم SSSS را مورد مطالعه قرار داده است. کودکانی که تک‌درمانی با clindamycin، clindamycin به همراه پوشش MSSA (به عنوان مثال nafcilline) یا clindamycin به همراه پوشش MRSA (به عنوان مثال، vancomycin) دریافت کردند، وارد شدند. پیامد اولیه، طول مدت بستری در بیمارستان بود. پیامدهای ثانویه شکست درمان و میزان هزینه بود.
نتایج چه می‌گوید؟
از ۱۲۵۹ کودک، ۸۲۸ کودک رایج‌ترین رژیم‌های آنتی‌بیوتیکی ضداستافیلوکوک را دریافت کردند: تک‌درمانی با clindamycin (۴۷درصد) clindamycin به همراه پوشش MSSA (۳۳درصد)وclindamycin به همراه پوششMRSA (۲۰درصد). کودکانی که clindamycin به همراه پوشش MRSA را دریافت می‌کردند، در مقایسه با تک‌درمانی با clindamycin و clindamycin به همراه پوشش ضد MSSA شدت بیماری بالاتری داشتند. در تجزیه و تحلیل‌های تعدیل شده، طول مدت بستری و شکست درمان در بین ۳ رژیم تفاوتی نداشت. هزینه برای کودکانی که تک‌درمانی با clindamycin دریافت می‌کردند به طور قابل توجهی کمتر و در گروهی که پوشش clindamycin به همراه MRSA را دریافت می‌کردند، بالاترین میزان بود. در کودکان مبتلا به سندرم SSSS، افزودن پوشش MSSA یا MRSA به تک‌درمانی clindamycin با افزایش هزینه و عدم تفاوت افزایشی در نتایج بالینی همراه بود.
Pubmed – Antibiotic Regimens and Associated Outcomes in Children Hospitalized With Staphylococcal Scalded Skin Syndrome
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
