ارتباط بین بیماری‌های تیروئیدی و احتمال بروز خودکشی

اختلال عملکرد تیروئید

غده تیروئید که در ناحیه گردن قرار دارد، یکی از مهم‌ترین غدد درون ریز بدن است. این غده هورمون‌های تیروئیدی ترشح می‌کند. شایع‌ترین اختلال عملکرد غددی در بدن مربوط به تیروئید است. هرگونه اختلال در میزان تولید این هورمون‌ها می‌تواند طیف وسیعی از علائم را برای بیمار ایجاد کند. بسته به نوع بیماری (کم‌کاری و یا پرکاری تیروئید)، این علائم متفاوت هستند. البته باید توجه داشت که برخی از علائم می‌توانند به طور مشترک در این بیماری‌ها وجود داشته باشند. از علائم مهم در اختلال عملکرد تیروئید، علائم روانشناختی هستند.

مطالعات نشان داده‌اند که در حدود 12% از مردم آمریکا در طول زندگی تا حدودی با اختلال این غده مواجه خواهند شد. این مسئله از آن جهت اهمیت دارد که در صورت درمان این اختلال بسیاری از این علائم قابل برطرف شدن هستند. امروزه درمان کم‌کاری و پرکاری تیروئید به صورت روتین انجام می‌شود. با استفاده از قرص‌های هورمونی (در کم‌کاری تیروئید) به راحتی می‌توام طیف وسیعی از بیماران را درمان کرد.

سابقه خودکشی

خودکشی یکی از علل مهم مرگ و میر در سرتاسر جهان است. سالانه 800000 نفر به همین دلیل جان خود را از دست می‌دهند. خودکشی معمولا در بیمارانی دیده می‌شود که اختلالات روانی جدی از قبیل فسردگی شدید دارند. با این وجود مهم‌ترین عامل خطر برای وقوع خودکشی، سابقه قبلی تلاش برای خودکشی است.

بنابراین مسئله خودکشی از نظر اجتماعی اهمیت بسیار بالایی دارد و عمیقا می‌تواند بر روی جامعه و خانواده تاثیر منفی بگذارد. مطالعات زیادی در مورد ارتباط اختلال عملکرد تیروئید و مسائل روانشناسی انجام شده است. در سال 2021 یک مطالعه متاآنالیز انجام شد و به بررسی ارتباط بین عملکرد تیروئید و افزایش احتمال رفتار خودکشی پرداخت. جزئیات این مطالعه به طور مختصر در این قسمت توضیح داده خواهد شد.

بررسی میزان هورمون‌های تیروئید و شرایط روانشناختی

برای انجام مطالعه جست‌وجو در بانک‌های اطلاعاتی مقالات پزشکی از قبیل MEDLINE، EMBASE و Scopous انجام شد. در این مطالعه که به صورت متاآنالیز اانجام شده بود، میزان هورمون‌های تیروئیدی (TSH، T3 و T4) و شرایط روانشناختی بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند. به طور کلی 2278 مقاله برای انجام این متاآنالیز انتخاب شدند. در نهایت تنها 13 مطالعه برای شرکت در متاآنالیز شرایط لازم را داشتند.

این مطالعه نشان داد در بیمارانی که رفتار خودکشی داشتند در مقایسه با گروه کنترل (که این رفتار را نداشتند) میزان FT3 پایین‌تری داشتند. نویسندگان این مطالعه بیان کردند که هیچ گروه ارتباطی بین رفتار خودکشی و میزان TT3، FT4 و TSH بین دو گروه شرکت‌کننده در مطالعه وجود نداشت. قابل ذکر است مطالعاتی که در این متاآنالیز شرکت داشتند، میزان خطا متوسط تا خفیف داشتند.

در حال حاضر طبق منابع علمی موجود، میزان اطلاعات در زمینه پارامتر‌های تیروئیدی و احتمال خودکشی محدود است. این مطالعه نشان داد در افرادی که سطح FT3 و TT4 پایین‌تری دارند، به میزان قابل توجهی رفتارهای خودکشی بالاتری دیده می‌شود. البته باید توجه داشت که امکان استفاده از این اطلاعات در بالین بیمار همچنان نامعلوم بوده و نیازمند مطالعات هر چه بیشتر است. همچنین باید در نظر داشت که همچنان مکانیسم اثر این ارتباط ناشناخته باقی مانده است.

PubMed-A systematic review and meta-analysis of Association of Thyroid Function with Suicidal Behavior

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

اینستاگرام  تلگرام  لینکدین  آپارات  توییتر  فیسبوک  یوتیوب