به مناسبت روز جهانی مراقبت‌های شنوایی، به موضوعی شایع یعنی «کاهش قدرت شنوایی» می‌پردازیم. کاهش شنوایی یک مشکل شایع ناشی از سر و صدا، کهولت سن، بیماری یا وراثت است که در این مقاله دکترنکست به آن می‌پردازیم. افراد مبتلا به کم‌شنوایی دچار مشکلات متعددی در زندگی خود هستند؛ از جمله مشکل در گفتگو با دوستان و خانواده، واکنش به هشدارهای صوتی یا شنیدن زنگ در.
در بین افراد ۶۵ تا ۷۴ ساله، تقریباً از هر سه نفر یک نفر و در افراد بالای ۷۵ سال، نزدیک به نیمی از آن‌ها اختلال شنوایی دارند. اما برخی نمی‌خواهند به این مشکل اعتراف کنند. این سالخوردگان ممکن است دچار افسردگی و حتی گوشه‌نشینی شوند؛ زیرا از اینکه نمی‌توانند متوجه صحبت‌های دیگران شوند احساس خستگی می‌کنند یا خجالت‌زده می‌شوند. گاهی اطرافیان آن‌ها را متهم به گیجی و بی‌توجهی می‌کنند، درحالی که آن‌ها صرفاً نمی‌توانند صحبت‌هایشان را بشنوند. مطالعات نشان‌داده‌اند که ریسک جنون در این افراد بیشتر است و توانایی‌های شناختی (مثل حافظه و تمرکز) در این افراد سریع‌تر از سایرین کاهش می‌یابد. مشکلات شنوایی که نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند در طی زمان وخیم‌تر شوند. اگر مشکل شنوایی دارید حتماً به پزشک خود مراجعه کنید. برای مراجعه به پزشک می‌توانید از خدمات نوبت دهی آنلاین دکترنکست استفاده کنید. روش‌های کمک شنوایی، داروهای خاص و جراحی برخی از درمان‌هایی هستند که می‌توانند کمک‌کننده باشند.
نشانه‌های کاهش شنوایی کدام‌اند؟
بعضی افراد متوجه مشکل شنوایی خود نمی‌شوند. برخی از علائم کاهش شنوایی عبارت‌اند از:
- نشنیدن مکالمات پشت تلفن
- سخت دنبال کردن مکالمات زمانی که دو نفر یا بیشتر در حال صحبت هستند
- درخواست مکرر از اطرافیان برای تکرار صحبت خود
- احساس اینکه دیگران موقع صحبت‌کردن زمزمه می‌کنند
- بلندکردن صدای تلویزیون تا جایی که اطرافیان شکایت کنند
- عدم توانایی شنیدن مکالمات در صورت وجود یک صدای پس‌زمینه
جراحان گوش و حلق و بینی در دکترنکست
انواع کم‌شنوایی کدام هستند؟
دو دسته کلی از کم‌شنوایی وجود دارد:
- کم‌شنوایی حسی-عصبی: زمانی رخ می‌دهد که آسیبی به گوش داخلی یا عصب شنوایی وارد شود. این نوع کم‌شنوایی معمولاً دائمی است.
- کم‌شنوایی هدایتی: زمانی رخ می‌دهد که امواج صوتی نتوانند به گوش داخلی برسند. علت ممکن است افزایش مایع یا جرم گوش یا سوراخ‌شدگی پرده گوش باشد. درمان دارویی یا جراحی معمولاً می‌تواند این نوع کم‌شنوایی را درمان کند.
ناشنوایی ناگهانی
کم‌شنوایی حسی-عصبی ناگهانی (ناشنوایی ناگهانی)، می‌تواند به‌یکباره یا در یک بازه‌ی سه‌روزه برای فرد رخ دهد. این مشکل را یک اورژانس پزشکی در نظر می‌گیرند. در صورت بروز این مشکل بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
کم‌شنوایی مرتبط با سن (پرسبیکوس)
این نوع کم‌شنوایی به‌تدریج و با افزایش سن رخ می‌دهد. معمولاً هر دو گوش را درگیر کرده و ارثی است. این بیماری ممکن است به دلیل تغییراتی در گوش داخلی و عصب شنوایی رخ دهد.
زنگ گوش (وزوز گوش)
وزوز گوش نیز در افراد مسن شایع است. این مشکل می‌تواند متناوب بوده و در یک یا هر دو گوش شنیده شود. وزوز می‌تواند اولین نشانه ناشنوایی در سالخوردگان باشد. زنگ گوش می‌تواند با سایر مشکلات شنوایی همراهی داشته یا حتی نشانه سایر مشکلات مانند فشارخون بالا یا آلرژی یا به عنوان عارضه جانبی داروها باشد. در واقع وزوز گوش یک علامت است نه یک بیماری.
کم‌شنوایی چه عللی دارد؟
- صدای بلند یکی از شایع‌ترین علل کم‌شنوایی است؛ مثل صدای بلند موسیقی، تلویزیون و ماشین چمن‌زنی
- افزایش جرم گوش می‌تواند مانع از عبور صدا از پرده گوش به سمت گوش داخلی بشود.
- پرده گوش سوراخ‌شده ناشی از عفونت، فشار، برخورد گوش‌پاک‌کن و …
- بیماری‌های رایج سالخوردگان مانند دیابت یا فشارخون بالا، ویروس‌ها و باکتری‌ها (از جمله عفونت گوش داخلی)، بیماری‌های قلبی، سکته و آسیب مغزی یا تومور
- برخی داروها با آسیب گوش داخلی می‌توانند باعث ناشنوایی دائمی شوند؛ از جمله برخی آنتی‌بیوتیک‌ها و آسپرین در دوزهای خاص.
- علل ارثی نیز می‌توانند در ابتدای زندگی یا حتی سال‌ها بعد باعت اختلال شنوایی شوند.
برای درمان کم‌شنوایی چه راهکارهایی وجود دارد؟
اگر فکر می‌کنید مشکل شنوایی داريد مهم‌ترین کاری که باید انجام دهید مراجعه به پزشک است. پزشک شما ممکن است بتواند مشکل شنوایی شما را تشخیص داده و درمان کند یا شما را به متخصصین دیگر ارجاع دهد. پزشک شما ممکن است استفاده از سمعک را به شما توصیه کند. سمعک‌ها وسایل الکترونیکی هستند که با باتری کار می‌کنند و باعث وضوح بهتر صداها می‌شوند.
دستگاه‌های کمک‌شنوایی، برنامه‌های تلفن‌‌همراه، دستگاه‌های هشداردهنده، و ایمپلنت‌های گوش می‌توانند به برخی افراد مبتلا به کم‌شنوایی کمک کنند. ایمپلنت‌های گوش، دستگاه‌های الکترونیکی برای افرادی هستند که کم‌شنوایی شدید دارند و برای همه انواع کم‌شنوایی مناسب نیستند. در مورد سیستم‌های هشداردهنده به عنوان مثال، یک نور چشمک‌زن می‌تواند به شما اطلاع دهد که کسی پشت در است یا تلفن زنگ می‌زند. لرزش تلفن همراه هم می‌تواند به عنوان نوعی سیستم هشدار عمل کند.
