کسب ایمنی از طریق واکسن یا ابتلا؟

CDC اعلام کرد که کسب ایمنی از طریق واکسن، بیشتر از ایمنی به دست آمده پس از ابتلا به بیماری کووید-۱۹ می‌باشد. به طوری که آمارها نشان می‌دهد که میزان ابتلا به عفونت مجدد در افرادی که واکسن نزده‌اند، ۲/۳۴ برابر بیشتر از کسانی است که ایمنی را از طریق واکسن دریافت کرده‌اند.

در پی مواجهه بدن با ویروس، ابتدا سیستم ایمنی ذاتی برای از بین بردن ویروس قدم به جلو می‌گذارد. T سل‌ها در صورتی که قادر باشند آنتی‌ژن‌های ارائه شده توسط MHC کلاس ۱ و ۲ را تشخیص دهند، به تخریب سلول‌های آلوده می‌پردازند. همزمان، پاسخ ایمونوگلوبولین M(IgM) ایجاد می‌شود. در این هنگام سلول‌های B خاطره نیز تشکیل شده و می‌توانند تا ماه‌ها باقی بمانند.

اگر مواجهه مجددا صورت گیرد، سلول‌های B خاطره سریعا پاسخ ایمونولوژيک ایجاد می‌کنند. البته این به شرطی است که جهشی در آنتی‌ژن‌های ویروس ایجاد نشده باشد. چرا که در این صورت سلول‌های ‌‌B خاطره قادر به شناسایی آن نیستند.

مطالعات زیادی گزارش کرده‌اند که بیش از ۹۰٪ افراد مبتلا به کووید-۱۹، آنتی‌بادی‌های ‌IgG تولید می‌کنند، حتی اگر عفونت آن‌ها خفیف باشد. هر چه بیماری شدیدتر باشد، میزان تولید آنتی‌بادی بیشتر است. چرا که بیماری شدیدتر، پاسخ التهابی بیشتری را به همراه داشته و در نتیجه سطح تولید آنتی‌بادی بالاتر می‌رود.

کسب ایمنی از طریق ابتلا به عفونت

ایمنی پس از ابتلا به کووید-۱۹، بیشتر در قالب جلوگیری از ابتلای مجدد به بیماری بوده تا پیشگیری از انتقال بیماری. مطالعات نشان می‌دهد که میزان ابتلای مجدد به کووید-۱۹ در ۶ ماه پس از بیمار شدن، بسیار کمتر از این میزان برای بیمارانی است که به کووید-۱۹ مبتلا نشده‌اند.

کسب ایمنی از طریق واکسن

با وجود اینکه ابتلا به عفونت کووید-۱۹، ایمنی موقت ایجاد می‌کند. اما ایمنی حاصل از واکسیناسیون بسیار قوی‌تر است. واکسیناسیون با هر یک از واکسن‌هایی که تاکنون برای کووید-۱۹ به بازار آمده‌اند، افزایش سطح آنتی‌بادی علیه ویروس را به همراه داشته است. در میان واکسن‌های تولید شده، واکسن‌هایی که دارای mRNA هستند (فایزر و مدرنا)، اثربخشی بیشتری دارند.