مقایسه اریترومایسین و دومپریدون در خردسالان پره ترم

مقدمه

در خردسالان پره ترم نوعی اختلال عدم تحمل غذا دیده می‌شود. کسانی که به این اختلال دچار هستند، بعد از مصرف شیر مادر دچار علائم مختلفی از قبیل تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست، نفخ شکمی، ضایعات پوستی و درد شکم می‌شوند.

این مسئله می‌تواند باعث قطع مصرف شیر توسط نوزاد شده و عواقب ناگواری را به همراه داشته باشد. روش‌های درمانی و داروهای خوراکی متعددی برای درمان این اختلال پیشنهاد شده است.

دومپریدون و اریترومایسین خوراکی از داروهای پر مصرف در زمینه درمان عدم تحمل غذا در خردسالان هستند. قابل ذکر است که تا به حال هیچ مطالعه‌ای اثربخشی این دو دارو را در درمان این اختلال مورد بررسی قرار نداده بود. اما اخیرا یک مطالعه در این زمینه انجام شده و به بررسی تفاوت اثر این دو دارو در درمان اختلال عدم تحمل غذا در خردسالان پره ترم پرداخته است.

روش انجام مطالعه

این مطالعه به صورت گذشته نگر انجام شده و شرکت کنندگان آن خردسالانی بودند که وزن زیر 1800 گرم و سن زیر 37 هفته داشتند. این مطالعه در بیمارستان QUEEN SIRKIT انجام شد.

خردسالانی که در بین سال‌های 2006 تا 2014 در این بیمارستان پذیرش شده بودند، وارد این مطالعه شدند. در این مطالعه گروهی از کودکان از داروی دومپریدون و گروهی از داروی اریترومایسین خوراکی استفاده می‌کردند.

همانطور که قبلا ذکر شد، این کودکان همگی پره ترم بوده و از اختلال عدم تحمل غذا رنج می‌بردند. مدت زمان رسیدن به بهبودی در این دو دسته مورد مقایسه قرار گرفت. این مطالعه، بهبودی را به صورت توانایی مصرف روزانه 150ml/kg تعریف کرد. همچنین این مطالعه عوارض جانبی استفاده از دو دارو را مورد بررسی قرار داده و با یکدیگر مقایسه کرد.

نتایج مطالعه

از بین 150 کودک پره ترم شرکت کننده در این مطالعه، 66 نفر از دومپریدون و 84 نفر از اریترومایسین خوراکی استفاده کردند. قبل از شروع مطالعه خصوصیات و بیماری‌های زمینه‌ای این کودکان مورد بررسی قرار گرفته و کسانی که با سایرین متفاوت بودند از مطالعه خارج شدند.

قابل ذکر است که کودکانی که از دومپریدون استفاده کرده بودند در مقایسه با مصرف کننده‌های اریترومایسین، سن خیلی کمتری داشتند. مدت زمان بهبود (مصرف روزانه 150ml/kg) در هر دو گروه برابر بود.

این زمان در مصرف کنندگان دومپریدون 11 روز و در کسانی که از اریترومایسین استفاده کرده بودند برابر 10 روز بود. هیچ گونه عوارض جانبی خطرناک در هیچ یک از دو گروه مشاهده نشد. البته قابل ذکر است که 3 کودک بعد از مصرف این دو دارو دچار افزایش آنزیم‌های کبدی شدند. ولی احتمال بروز این اختلال در هر دو گروه برابر بود.

نتیجه گیری مطالعه

این مطالعه نشان داد که هر دو دارو دومپریدون و اریترومایسین اثربخشی خوب و برابری در درمان اختلال عدم تحمل غذا در خردسالان پره ترم دارند. با این وجود مطالعات بالینی بزرگتری برای تایید این نتایج مورد نیاز است.

Pediatrics&Neonatology-Efficacy comparison between oral erythromycin versus domperidone for the treatment of feeding intolerance in preterm neonates

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

اینستاگرام  تلگرام  لینکدین  آپارات  توییتر  فیسبوک  یوتیوب