اختلال خوردن اجتنابی یا محدودکننده (ARFID) چیست؟
اختلال خوردن اجتنابی یا محدودکننده (ARFID) یکی از انواع اختلالات خوردن است که کمتر درباره آن شنیده‌ایم. کودکان دچار این نوع اختلال خوردن در انتخاب غذای خود بسیار حساس هستند و علاقه چندانی به خوردن غذا ندارند. آنها تنوع محدودی از غذاها را برای خوردن ترجیح می‌دهند و این امر می‌تواند موجب کم‌وزنی و کندی رشد و تکامل آنها شود. اختلال خوردن اجتنابی یا محدودکننده معمولا در سنین پایین‌تری نسبت به سایر اختلالات خوردن آغاز می‌شود. بر خلاف بی‌اشتهایی و پرخوری عصبی که در دختران شایع‌تر است، پسران بیشتر به ARFID مبتلا می‌شوند. در این مطلب دکترنکست به شرح علائم این اختلال و تشخیص و درمان آن می‌پردازد.
علائم اختلال خوردن اجتنابی یا محدودکننده چیست؟
سلیقه غذایی بسیارمحدود و به طور کلی عدم علاقه به غذا خوردن از ویژگی‌های اصلی ARFID است. افراد مبتلا به ARFID ممکن است احساس گرسنگی نکنند یا اشتهای آنها با بو، طعم، بافت یا رنگ غذا از بین برو‌د. برخی از کودکان مبتلا به این اختلال هنگام غذا خوردن از درد، خفگی یا استفراغ می‌ترسند. بسیاری از کودکان مبتلا به ARFID دچار وزن پایین هستند. اما برخی دیگر وزن طبیعی اضافه وزن دارند، به خصوص اگر فقط غذاهای ناسالم مصرف کنند.
کودکان دچار این اختلال به احتمال بالاتری دچار مشکلات زیر می‌شوند:
- اضطراب یا اختلال وسواس فکری اجباری (OCD)
- اختلال طیف اوتیسم
- اختلال نقص توجه (ADHD)
- مشکلات در خانه و مدرسه به دلیل عادات غذایی آنها
متخصصان بیماری های کودکان در دکترنکست
چه مشکلاتی با اختلال خوردن اجتنابی یا محدودکننده ممکن است رخ دهد؟
اختلال خوردن اجتنابی ممکن است منجر به مشکلات ناشی از تغذیه نامناسب شود. کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است:
- ویتامین‌ها، مواد معدنی و پروتئین کافی دریافت نکنند
- نیاز به تغذیه از راه لوله و مکمل‌های غذایی پیدا کنند
- رشد کمی داشته باشند
- بلوغشان به تاخیر بیفتد
- دچار اضافه وزن یا چاقی شوند
کمبود تغذیه مرتبط با ARFID می‌تواند به علائم زیر منجر شود:
- سرگیجه و غش به دلیل فشار خون پایین
- نبض آهسته
- کم‌آبی بدن
- ضعیف شدن استخوان‌ها (پوکی استخوان) و ماهیچه‌ها
- توقف قاعدگی (آمنوره) در دخترها
علت اختلال خوردن اجتنابی چیست؟
علت دقیق ARFID مشخص نیست. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که ترکیبی از رویدادهای روانی، ژنتیکی و محرک‌های محیطی (مانند ترس از خفگی) می‌تواند منجر به این این نوع از اختلال خوردن شود. برخی از کودکان مبتلا به ARFID بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) یا سایر مشکلات پزشکی را دارند که می‌تواند منجر به مشکلات تغذیه‌ای شود.
این اختلال خوردن چگونه تشخیص داده می‌شود؟
اگر پزشک شک کند که یک کودک مبتلا به ARFID است، یک معاینه کامل انجام می‌دهد و در مورد سابقه پزشکی، عادات غذا خوردن و ورزش و مسائل عاطفی کودک می‌پرسد. پزشکان و متخصصان سلامت روان به دنبال موارد زیر خواهند بود:
- کاهش وزن قابل توجه
- کمبودهای جدی تغذیه‌ای
- کم‌اشتهایی، عدم علاقه به غذا، یا اجتناب از غذا
علائم نباید به دلیل عدم دسترسی به غذا، اختلال خوردن دیگر، یا سایر مشکلات پزشکی باشد. پزشکان ممکن است آزمایش خون، آزمایش ادرار یا نوار قلب (ECG) را برای بررسی سایر مشکلات پزشکی تجویز کنند. اگر فکر می‌کنید فرزند شما ممکن است به اختلال خوردن اجتنابی یا محدودکننده مبتلا باشد، با پزشک خود صحبت کنید. مقابله زودهنگام با این بیماری بهترین راه برای مدیریت و درمان موفقیت‌آمیز آن است. برای مشورت با پزشک می‌توانید از خدمات نوبت دهی آنلاین دکترنکست استفاده کنید.
اختلال خوردن اجتنابی یا محدودکننده چگونه درمان می‌شود؟
این نوع از اختلال خوردن به بهترین وجه توسط تیمی تخصصی شامل متخصص تغذیه و درمانگر متخصص در اختلالات خوردن (روان‌پزشک) درمان می‌شود. درمان ممکن است شامل انجام مشاوره‌های تغذیه‌ای، مراقبت‌های پزشکی و تغذیه درمانی باشد.
اهداف اصلی درمان کودکان دچار اختلال خوردن اجتنابی یا محدودکننده عبارتند از:
- رسیدن به وزن و الگوهای تغذیه‌ای سالم و حفظ آنها
- افزایش تنوع غذای مصرفی
- آموختن روش‌هایی برای غذا خوردن بدون ترس از خفه شدن یا درد
پزشکان ممکن است داروهایی را برای افزایش اشتها یا درمان اضطراب تجویز کنند. اگر اضطراب به علت نگرانی در مورد موضوع خاصی باشد، درمانگر به کودکان و خانواده‌ها راه‌هایی را آموزش می‌دهد تا با نگرانی‌های مربوط به غذا کنار بیایند.
اکثر کودکان مبتلا به ARFID را می‌توان در خانه درمان کرد. اما در موارد شدیدتر برخی از این کودکان باید تحت برنامه‌های فشرده‌تر بیمارستانی قرار گیرند. فردی که دچار کاهش وزن شدید و سوء تغذیه یا مشکلات جدی سلامتی است، نیاز به درمان در بیمارستان دارد. برخی از کودکان مبتلا به ARFID برای دریافت کالری و ویتامین‌های مورد نیاز خود به تغذیه لوله‌ای یا مکمل‌های تغذیه خاص نیاز دارند.
غلبه بر این نوع اختلال خوردن ممکن است سخت باشد. یادگیری در مورد تغذیه سالم و مقابله با ترس‌ها به بسیاری از کودکان و نوجوانان کمک می‌کند تا احساس بهتر و عملکرد خوبی داشته باشند. هنگامی که تمام خانواده در راستای اصلاح رفتارهای تغذیه‌ای کودک با هم همکاری می‌کنند، احتمالاً کودک در مبارزه با این اختلال موفقیت مداوم خواهد داشت.
چگونه والدین می‌توانند در مبارزه با این اختلال به کودک خود کمک کنند؟
اختلال خوردن اجتنابی یا محدودکننده با نگرانی‌های شدید در مورد غذا همراه است. حامی کودک باشید و نگرش‌های مثبت در مورد ورزش و تغذیه در خانه را تشویق کنید. می‌توانید نکات زیر را امتحان کنید:
- الگوی فرزند خود باشید. انواع غذاها را سرو کنید و بخورید
- وعده‌های غذایی و میان وعده‌های منظم را برنامه‌ریزی کنید
- وعده‌های غذایی خانوادگی منظم داشته باشید. جو حاکم سر میز غذا را دلپذیر نگه دارید و از کشمکش در طول وعده‌های غذایی اجتناب کنید.
- فرزندتان را تشویق کنید غذاهای جدید امتحان کند، اما او را مجبور به خوردن نکنید.
- به رفتارهای مثبت مرتبط با خوردن فرزند خود پاداش دهید.
- راه‌هایی برای مدیریت اضطراب و استرس در مورد غذا پیدا کنید. چند نفس عمیق می‌تواند به آرامش کودک شما کمک کند. یوگا، مدیتیشن، موسیقی، هنر، رقص، نوشتن، یا صحبت با یک دوست می‌تواند به مدیریت استرس کودک کمک کند.
دکترنکست و امکان نمونه‌گیری در محل
ممکن است پزشک بخواهد کودک شما را از نظر سوء تغذیه ارزیابی کند و درخواست آزمایش دهد. با توجه به مشکلات مرتبط با مراجعه حضوری به آزمایشگاه‌ها از جمله دشواری رفت‌وآمد، کمبود وقت و …، دکترنکست امکان نمونه‌گیری در محل را برای شما فراهم کرده است. دکترنکست در اسرع وقت توسط تیمی تخصصی، نمونه‌گیری شامل نمونه خون، ادرار و مدفوع را در محل درخواستی شما انجام می‌دهد و نتایج را همراه با تفسیر رایگان در اختیارتان قرار می‌دهد. همچنین برای ثبت آزمایش درخواستی در دکترنکست، نسخه پزشک الزامی نیست.
