مقدمه
مهارکنندههای پمپ پروتون (PPI) به دلیل افزایش شیوع اختلالات مربوط به اسید، از رایجترین داروهای تجویزی هستند. اما تعداد زیادی از نسخهها اندیکاسیون نامناسبی دارند. PPIها موثر و قابل تحمل هستند. اما نگرانیهای فزایندهای در مورد عوارض جانبی احتمالی ناشی از استفاده طولانی مدت از این داروها وجود دارد. هدف از این مقاله بررسی مهمترین و اثبات شدهترین عوارض جانبی مصرف طولانی مدت از PPIها و ارائه ملاحظات عملی برای مدیریت بالینی آنها است.
عوارض
ریسک عفونت
ارتباط بین استفاده از PPIها و افزایش خطر عفونتهای رودهای و خارج از دستگاه گوارش، به ویژه کلستریدیوم دیفیسیل و پنومونی، توسط چندین مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. مکانیسمهای مختلفی شناسایی شدهاند. شامل: ۱) کاهش اسیدیته معده؛ که ممکن است به ارگانیسمها اجازه دهد به راحتی به روده برسند، ۲) اثر ضد نوتروفیل؛ و ۳) تغییرات ناشی از اتصالات محکم بینسلولی؛ که ممکن است باعث انتقال باکتری به سایر اندامها شوند.
بیماریهای کلیوی
مکانیسم ارتباط بین اختلالات کلیوی و استفاده از PPIها به وضوح مشخص نشده است. نفریت بینابینی حاد شایعترین عارضه کلیوی مرتبط با درمان با PPIها است که تا ۲۰٪ از AKIها را تشکیل میدهد.
سوء جذب و مشکلات مربوط به آن
ترشح اسید در معده نقش مهمی در جذب چندین ماده دارد. استفاده طولانی مدت از PPIها باعث کاهش اسیدیته در معده و درنتیجه باعث کاهش جذب و هضم انواع مختلف مواد معدنی و ویتامینها، مانند ویتامین B12، آهن، منیزیم و کلسیم و بیماریهای مرتبط میشود.
مشکلات قلبی-عروقی
ارتباط بین PPIها و بیماریهای قلبی عروقی همچنان مورد بحث است. برخی شواهد نشان میدهند استفاده طولانی مدت از PPIها میتواند با حوادث قلبی عروقی از جمله سندرم حاد کرونر، ترومبوز استنت، سکته مغزی ایسکمیک و حوادث آریتمی ارتباط داشته باشد.
ضایعات پرینئوپلاستیک و نئوپلاستیک معده
اغلب گزارشات فعلی از نظر ارتباط بین استفاده از PPIها و ایجاد شرایط پیش از بدخیمی معده یا سرطان معده (GC) متناقض هستند.
نتیجهگیری
مصرف طولانی مدت PPIها با افزایش خطر عفونت، شکستگی استخوان، آسیب کلیوی، سوء جذب ویتامینها و مواد معدنی و سایر عوارض همراه است. اگرچه شواهد مختلفی وجود دارد، اما در بسیاری از موارد نتایج متناقض است.
متن کامل مقاله را از لینک زیر بخوانید:
https://www.mp.pl/paim/issue/article/15997/
ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید