میگرن و حملات میگرنی
میگرن یک اختلال عصبی پیچیده است که تقریباً 12 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد. پاتوفیزیولوژی آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با این حال ویژگی‌های بالینی بیماری، مانند رفتار چرخه‌ای حملات و علائم زندگی نباتی، نقش برجسته هیپوتالاموس را نشان می‌دهد. تحقیقات قبلی تغییرات عصبی را در مقاطع زمانی مختلف در طول دوره میگرن به ویژه درست قبل از شروع سردرد مورد بررسی قرار داده است. بنابراین هدف این مطالعه ارزیابی مسیر فعالیت مغز افراد مبتلا به میگرن در کل چرخه میگرن است.
روش انجام مطالعه
با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) و برچسب‌گذاری شبه پیوسته چرخش شریانی (ASL)، آن‌ها یک مطالعه طولی درون فردی برای تشخیص ریتمیک پرفیوژن مغزی و اتصال هیپوتالاموس در یک چرخه کامل میگرن طراحی کردند. 12 بیمار میگرنی اپیزودیک در 82 جلسه در طی حملات خود به خودی سردرد با ضبط پیگیری برای حمله بعدی مورد بررسی قرار گرفتند.
تغییرات چرخه‌ای پرفیوژن مغز را در مدار لیمبیک (اینسولا و هسته اکومبنس)، با بالاترین پرفیوژن در طول حمله سردرد شناسایی شد. علاوه بر این، در فاز بین 2 حمله افزایش اتصال هیپوتالاموس به سیستم لیمبیک دیده شد. سپس این افزایش در فاز سردرد فرو ریخت.
نتایج مطالعه
داده‌های حاضر شواهد قوی برای نقش غالب هیپوتالاموس در ایجاد حملات میگرنی ارائه می‌دهد. به دلیل افزایش تحریک پذیری قشر مغز که از نظر ژنتیکی تعیین شده است، افراد میگرنی به احتمال زیاد با افزایش حساسیت نورون‌های لیمبیک به محرک شناخته شده میگرن مشخص می‌شوند. هیپوتالاموس به عنوان مترونوم فرآیندهای داخلی برای کنترل این مدارهای لیمبیک پیشنهاد می‌شود. حملات میگرنی ممکن است در نتیجه از دست دادن کنترل هیپوتالاموس بر سیستم لیمبیک رخ دهد. استرس روانی-اجتماعی مکرر، یکی از عوامل محرک اصلی گزارش شده توسط این بیماران، ممکن است سیستم لیمبیک را آسیب پذیرتر کند و منجر به شروع زودرس حملات میگرنی شود. بنابراین مداخلات درمانی بالقوه برای تقویت مدارهای لیمبیک با داروهای اختصاصی یا رویکردهای روان‌شناختی پیشنهاد می‌شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر به مقاله زیر مراجعه فرمایید:
Pubmed- Migraine attacks as a result of hypothalamic loss of control
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
