در این مقاله به بررسی تاثیر انجام فعالیتهای ورزشی در جهت محافظت از عملکرد قلبی در بیماران مبتلا به سرطان پرداخته میشود.
همانطور که میدانید سرطان و بیماریهای قلبی و عروقی از علل اصلی مرگ و میر در سرتاسر جهان هستند. احتمال مرگ و میر ناشی از این اختلالات معمولا در کشورهای با سطح درامد بالا بیشتر است.
امروزه روشهای مختلفی برای درمان سرطان ارائه شده است. از این روشهای درمانی میتوان به جراحی، رادیوتراپی، شیمی درمانی و یا هورمون درمانی اشاره کرد.
هر یک از این روشها میتوانند تا حدی باعث آسیب به قلب شوند. برای مثال در رادیوتراپی سرطان پستان و یا هر سرطان دیگری که در ناحیه قفسه سینه قرار دارد، انجام رادیوتراپی ممکن است تا حد قابل توجهی باعث آسیب قلب شود. همچنین برخی از داروهای شیمی درمانی از قبیل آدریامایسین و یا درمانهای تارگت تراپی مثل هرسپتین میتوانند باعث افت عملکرد قلبی شوند. هورمون درمانی در خانمها و آقایان نیز میتواند با احتمال بالای ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی همراه باشد.
بنابراین آگاه بودن از مکانیسم ایجاد آسیب به قلب در حین درمان شیمی درمانی و همچنین اطلاع از روشهای پیشگیری و درمان آنها میتواند فواید زیادی را به همراه داشته باشد.
بسیاری از بیماران که به طور کامل تحت درمان قرار میگیرند، در صورت افت عملکرد قلبی کیفیت زندگی پایینی خواهند داشت. از طرف دیگر در صورتی که مصرف داروهای شیمی درمانی به قلب آسیب وارد کند، ادامه روند درمان سرطان مختل خواهد شد و بقا بیمار در خطر قرار خواهد گرفت. مطالعهای در سال 2021 منتشر شد که به بررسی این مسئله در بیماران سرطانی پرداخت.
هدف انجام مطالعه
در این مطالعه اهمیت و فواید انجام فعالیتهای ورزشی در بیماران سرطانی مورد بررسی قرار گرفته است. به ویژه در این مطالعه تاثیر فعالیت ورزشی در پیشگیری از بروز آسیبهای قلبی ناشی از درمان سرطان مورد ارزیابی قرار گرفت.
روش انجام مطالعه
در این مطالعه بیماران مبتلا به سرطان شرکت داشتند. بر اساس خصوصیات شخصی هر فرد و وضعیت قلبی و عروقی او، روشهای ورزشی خاصی به هر فرد پیشنهاد شد. سپس میزان بروز آسیب قلبی در آنها مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج مطالعه
این مطالعه نشان داد که انجام فعالیتهای ورزشی مناسب در قبل و بعد از درمان شیمی درمانی میتواند باعث کاهش تاثیرات منفی درمانهای سرطان بر روی عملکرد قلبی شود. همچنین این مطالعه نشان داد که نوع فعالیت ورزشی پیشنهاد شده به هر شخص باید کاملا مناسب و منحصر به فرد باشد.
برای مثال فعالیت ورزشی باید با ویژگیهای فردی بیمار، نوع داروی تجویز شده، سابقه بیماریهای فرد، میزان پاسخ دهی بیمار به فعالیت ورزشی و همچنین ترجیح خود فرد همخوانی داشته باشد.
نتیجه گیری مطالعه
نویسندگان این مطالعه نشان دادند که انجام فعالیت ورزشی مناسب در قبل و بعد از درمان شیمی درمانی میتواند تاثیر خوبی در کاهش بروز آسیبهای قلبی ناشی از درمان داشته باشد.
ولی باید توجه داشت که نوع فعالیت ورزشی باید برای هر فرد به طور جداگانه انتخاب شود. توصیه نویسندگان این مطالعه این بود که قبل از شروع فعالیت ورزشی، هر بیمار باید تحت تست ورزش قرار بگیرد تا از بی خطر بودن انجام فعالیت در آنها اطمینان حاصل شود.
برای مطالعه متن کامل این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید:
ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید