مروری بر پسوریازیس ناخن

مقدمه

درگیر شدن ناخن‌ها در پسوریازیس به عنوان یک عامل موثر بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پسوریازیس تعریف شده است. درگیری ناخن یکی از شایع‌ترین تظاهرات موضعی پسوریازیس است و شیوعی برابر با ۱۰-۸۲٪ میان این بیماران دارد. پسوریازیس ناخن دارای تظاهرات بسیاری است که شامل گود شدن، خرد شدن و شل شدن صفحه ناخن، تغییر رنگ و خونریزی تکه تکه در زمینه ناخن می‌باشند.

قابل ذکر است که این علامت، یک عامل پیش آگهی مستقل برای بیماری‌های همراه مانند آرتریت پسوریاتیک و درجات درگیری بیشتر پوست در پسوریازیس پلاک است. در یک مطالعه، درمان‌های مختلف از جمله موضعی، تزریقی، سیستمیک، لیزر و درمان‌های مکمل پسوریازیس ناخن مورد بررسی قرار گرفته است.

درمان‌ها

پسوریازیس ناخن یکی از چالش برانگیزترین مناطق برای درمان است. درمان‌های متعددی برای این بیماری مورد بررسی قرار گرفته‌اند. درمان‌های موضعی و تزریقی بیشتر برای درگیری تعداد کم ناخن توصیه می‌شوند. درمان‌های سیستمیک، از جمله داروهای بیولوژیکی، به دلیل اثر طولانی مدت می‌توانند برای بیماران مبتلا به بیماری‌های متعدد و مقاوم ناخن و همچنین و درگیری شدید پوست و مفاصل در نظر گرفته شوند.

داروهای موضعی

درمان موضعی یکی از قدیمی‌ترین و بهترین روش‌های درمانی پسوریازیس ناخن است. داروهای متعددی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، از جمله پماد کلسیپوتریول، آنترالین، ۵-فلوروراسیل، تازاروتن، سیکلوسپورین، ترکیبات آنالوگ ویتامین D/کورتیکواستروئید و تاکلسیتول. درمان‌های تزریق موضعی شامل تزریق استروئید و تزریق متوترکسات می‌باشند.

داروهای سیستمیک

در رابطه با داروهای سیستمیک مورد استفاده در درمان پسوریازیس ناخن، اکثر مطالعات تا به امروز بر روی آدالیموماب بوده است. همچنین این دارو تنها درمان بیولوژیکی است که طبق سازمان غذا و داروی ایالات متحده دارای اثربخشی می‌باشد. با این حال، چندین درمان بیولوژیکی و سیستمیک دیگر از جمله آپرمیلاست، اتانرسپت، اینفلیکسیماب، آسیتراسین، متوترکسات و سیکلوسپورین در درمان این بیماری مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.

مقایسه

اگرچه مقایسه نتایج داده‌ها دشوار است، مهارکننده‌های اینترلوکین-۱۷ ممکن است در مقایسه با مهارکننده‌های IL-23 و مهارکننده‌های TNF-آلفا اثر کوتاه مدت بیشتری داشته باشند با اینکه اثر طولانی مدت آنها مشابه با TNF-آلفا می‌باشد. مهار کننده‌های TNF-آلفا و مهارکننده‌های IL-23 اثر مشابهی در درمان پسوریازیس ناخن دارند.

متن کامل مقاله را از لینک زیر بخوانید:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8163925/

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

اینستاگرام  تلگرام  لینکدین  آپارات  توییتر  فیسبوک  یوتیوب