سرطان رکتوم و احتمال نشت از آناستوموز در پی جراحی

مقدمه

سرطان رکتوم سومین سرطان شایع در سرتاسر جهان بوده و دومین علت مرگ و میر به دنبال سرطان است. روش‌های درمانی متعددی برای این بیماری مطرح شده ولی جراحی اصلی‌ترین درمان آن می‌باشد.

جراحی سرطان رکتوم مشابه هر جراحی دیگر با عوارض جانبی متعدد همراهی دارد. نشت از محل آناستوموز جراحی، شایع‌ترین عارضه به دنبال جراحی سرطان رکتوم است. این اتفاق معمولا پیش‌بینی کننده نتایج نامناسب جراحی است. سرطان رکتوم، 30% از سرطان‌های کولورکتال را تشکیل می‌دهد.

جراحی سرطان رکتوم در مقایسه با جراحی کولون، احتمال بالاتری برای نشت از ناحیه آناستوموز دارد. مطالعات مختلفی برای بررسی این مسئله انجام شده است. یک مطالعه که در سال 2021 منتشر شد، به بررسی تاثیر ضربان قلب، دمای بدن و تعداد تنفس در احتمال نشت از آناستوموز به دنبال جراحی سرطان رکتوم پرداخت. هدف از انجام این مطالعه پیش بینی وقوع نشت آناستوموز جراحی با استفاده از این متغیرها بود.

روش انجام مطالعه

این مطالعه که در بیمارستانی در ووهان چین انجام شد، بیمارانی که از ماه ژوئن سال 2017 الی دسامبر سال 2019 به این بیمارستان مراجعه کرده بودند را وارد مطالعه کرد. شرکت کنندگان در این مطالعه مبتلایان به سرطان رکتوم بودند که تحت عمل جراحی رکتوم قرار گرفته بودند.

بر اساس نشت از محل آناستوموز جراحی بیماران به دو گروه تقسیم بندی شدند. گروه اول کسانی بودند که نشت از آناستوموز نداشته و دسته دوم دچار این اختلال شده بودند. ضربان قلب، دمای بدن و تعداد تنفس بیماران در روز 7ام بعد از عمل جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت و بین دو گروه مقایسه شد.

نتایج مطالعه

در بین 441 بیمار شرکت کننده در این مطالعه که مبتلا به سرطان رکتوم بودند، 30 نفر به این اختلال دچار شدند. این 30 نفر در بین روزهای 4 الی 10 بعد از عمل، مورد تشخیص نشت از محل آناستوموز قرار گرفتند. این مطالعه نشان داد که در بیمارانی که نشت از محل آناستوموز داشتند در مقایسه با بیمارانیی که باین اختلال دچار نشده بودند، ضربان قلب، دمای بدن و تعداد تنفس بالاتر بود.

این مطالعه بیان کرد که افزایش ضربان قلب، تعداد تنفس و دمای بدن به میزان قابل توجهی بین این دو گروه متفاوت بود (P<0.05). آنالیز نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که ارتباط بین افزایش ضربان قلب و احتمال بروز نشت آناستوموز در روزهای 2 و 3 بعد از عمل، بیشتر از سایر روزها بود. این مطالعه همچنین نشان داد که تعداد تنفس در روزهای 1 الی 4 و دمای بدن در روزهای 4 الی 6 بیشترین ارتباط را با میزان احتمال نشت آناستوموز داشتند.