انگشت ماشه‌ای چیست؟
ممکن است تا به امروز خودتان یا یکی از اعضای خانواده‌تان این حالت را تجربه کرده باشید که انگشت خود را بعد از خم کردن نمی‌توانید باز کنید. ممکن است احساس کنید انگشتتان گیر کرده و نیاز است که از دست دیگر برای باز کردن آن کمک بگیرید. به این اختلال انگشت ماشه‌ای (Trigger finger) می‌گویند. انگشت ماشه‌ای یکی از علل نسبتا شایع مراجعه سرپایی بیماران به کلینیک روماتولوژی یا ارتوپدی است. این اختلال به علت ناتوانی در حرکت انگشت ممکن است باعث اضطراب و ترس در بیماران شود. در صورتی که چنین تجربه‌ای داشته‌اید و نگران هستید می‌توانید با استفاده از خدمات نوبت دهی آنلاین دکترنکست با متخصص ارتوپدی مشورت کنید.
انگشت ماشه‌ای حالتی است که انگشت پس از خم شدن “قفل” می‌شود. صاف کردن انگشت بدون کشیدن آن به وسیله دست دیگر اغلب دشوار است. هنگامی که انگشت کشیده می‌شود، ممکن است صدای تق‌تق یا کلیک بشنوید. این صدا ممکن است در صبح بیشتر باشد. گاهی اوقات درد یا تورم خفیف در پایه انگشت آسیب دیده احساس می‌شود. در این اختلال یک یا چند انگشت ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. انگشت ماشه‌ای بیشتر انگشت کوچک، انگشت حلقه یا شست شما را درگیر می‌کند. این اختلال در دست راست بیشتر مشاهده می‌شود.
علت انگشت ماشه‌ای چیست؟
علت این اختلال به طور دقیق مشخص نیست. به نظر می‌رسد التهاب و تورم تاندون و یا غلاف تاندونی باعث گیر افتادن تاندون در غلاف تاندونی می‌شود. این امر منجر به اختلال در حرکت تاندون و به دنبال آن عدم حرکت انگشت و گیر کردن در حالت خمیده می‌شود. تاندون بافت مستحکمی است که ماهیچه را به استخوان می‌چسباند. در این ناحیه تاندون از یک عضله در ساعد می‌آید. از کف دست می‌گذرد و به استخوان انگشت می‌چسبد. عضله متصل به این تاندون، انگشت را به سمت کف دست خم می‌کند.
غلاف تاندون مانند تونلی است که قسمت‌هایی از تاندون را می‌پوشاند و نقش محافظت از تاندون را بر عهده دارد. به طور معمول، تاندون به راحتی به داخل و خارج غلاف می‌لغزد و انگشت را خم و راست می‌کند. در انگشت ماشه‌ای، وقتی انگشت خود را خم می‌کنید، تاندون می‌تواند از غلاف خارج شود. با این حال، به دلیل تورم و التهاب نمی‌تواند به راحتی به داخل غلاف سر بخورد. در نتیجه انگشت خمیده باقی می‌ماند، مگر اینکه آن را با دست دیگر خود بکشید و صاف کنید.
متخصصان ارتوپدی، روماتولوژی در دکترنکست
میزان شیوع انگشت ماشه‌ای
اکثر موارد بدون دلیل مشخص در افراد سالم رخ می‌دهد. از هر 100 نفر حدود 2 نفر دچار انگشت ماشه‌ای می‌شوند. این اختلال در افراد بالای 40 سال و در زنان شایع‌تر است.
چه عواملی احتمال بروز انگشت ماشه‌ای را بالا می‌برند؟
- مشاغل و سرگرمی‌هایی که شامل استفاده مکرر از دست و گرفتن طولانی مدت اجسام می‌شود.
- برخی مشکلات سلامتی مانند ابتلا به دیابت یا آرتریت روماتوئید
- جنسیت زن
- انگشت ماشه‌ای ممکن است یک عارضه ناشی از جراحی سندرم تونل کارپال، به ویژه در شش ماه اول پس از جراحی باشد.
در اغلب بیماران این اختلال پس از استفاده مکرر و زیاد از کف دست مشاهده می‌شود. مثلا:
- استفاده زیاد از پیچ گوشتی
- استفاده از سایر ابزارهایی که به کف دست فشار وارد می‌کنند.
انگشت ماشه‌ای در همراهی یک بیماری دیگر
گاهی اوقات انگشت ماشه‌ای در پی بروز یک اختلال دیگر رخ می‌دهد. به عنوان مثال، انگشت ماشه‌ای در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، آمیلوئیدوز، دیابت، سندرم تونل کارپال و در افراد دیالیزی شایع‌تر است. در این شرایط شما علائم دیگری از این بیماری را خواهید داشت و انگشت ماشه‌ای تنها یک عارضه است. با این حال باید توجه داشت که انگشت ماشه‌ای در اکثر موارد به دلیل اختلالی خاص بروز پیدا نمی‌کند.
درمان انگشت ماشه‌ای چیست؟
1. عدم درمان!
از هر پنج نفر یک نفر بدون هیچ درمانی بهبود می‌یابد. به دست استراحت دهید و اجازه دهید هرگونه التهابی برطرف شود. ممکن است بدون نیاز به درمان مشکل برطرف شود. شاید پزشک به شما توصیه کند که یک مسکن نیز مصرف کنید.
2. آتل‌بندی
اگر انگشت (یا شست) شما به یک آتل پلاستیکی بسته شود تا کاملاً صاف باشد، علائم شما ممکن است بهبود یابد. برخی افراد فقط در شب آتل می‌بندند.
3. تزریق داروهای ضد التهاب
در صورتی که موارد فوق اثربخش نباشد، تزریق ضدالتهاب‌ها در غلاف تاندون یکی از گزینه‌های درمانی است. استروئید با یک بی‌حس کننده موضعی ترکیب می‌شود تا درد کمتری در تزریق ایجاد شود. عملکرد استروئید کاهش التهاب در تاندون و غلاف آن است. ممکن است جهت استراحت انگشت برای چند روز پس از تزریق اسپلینت انگشت توصیه شود. این درمان در 9 نفر از هر 10 بیمار، موثر است. اگر تزریق اول مؤثر نباشد، ممکن است نیاز به تزریق دوم باشد. تصمیم به انجام تزریق، بر عهده پزشک معالج و با توجه به شرایط بیمار است.
4. عمل جراحی
اگر موارد گفته شده موثر واقع نشد، ممکن است عمل جراحی تحت بی‌حسی موضعی انجام شود. معمولاً یک برش کوچک در پایه انگشت ایجاد و غلاف تاندون باز می‌شود. میزان موفقیت عمل جراحی بالا است. عمل جراحی جایگزین، رها کردن انگشت از راه پوست است. از یک سوزن برای آزاد کردن دهانه تنگ غلاف استفاده می‌شود. مزیت این گزینه این است که می‌توان از جراحی باز دست اجتناب کرد. در عمل جراحی، باید آسیب به عصب انگشت کوچک و ایجاد مقداری بی‌حسی در انگشت را به عنوان عوارض هر چند نادر مد نظر داشت. همچنین، مانند هر عمل دیگری، خطر عفونت زخم وجود دارد.
