خون‌ریزی شدید قاعدگی چه زمانی اتفاق می‌افتد؟
خون‌ریزی شدید قاعدگی یک سوم زنانی که در سن باروری هستند را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این عدد در زنانی که داروهای ضد انعقاد خوراکی دریافت می‌کنند به 70 درصد افزایش می‌یابد. هر چند این آمار برحسب شدت خون‌ریزی و میزان مصرف دارو تغییرمی‌کند. خون‌ریزی قاعدگی فرآیند ریزش آندومتر است. آندومتر در نیمه اول چرخه، در حالی که سطح استروژن رو به افزایش است، ساخته می‌شود. خون‌ریزی شدید قاعدگی زمانی اتفاق می‌افتد که میزان خون‌ریزی ماهیانه در یک چرخه بیش از 80 میلی‌لیتر باشد. این خون‌ریزی می‌تواند وضعیت جسمانی، روحی و کیفیت زندگی را دچار مشکل کند.
چه درمان‌هایی پیشنهاد می‌شود؟
گزینه‌های درمانی شامل درمان با پروژسترون شامل حلقه داخل رحمی لوونورژسترول، ایمپلنت زیرپوستی اتونوژسترول و یا قرص‌های حاوی پروژسترون هستند. داروهای ضدبارداری ترکیبی هورمونی و دپومدروکسی پروژسترون استات منجر به افزایش میزان ترومبوز در زنانی می‌شوند که اختلالات ضد انعقادی دارند. درمان‌های مداخله‌ای مانند ابلیشن آندومتر، آمبولیزاسیون شریان رحمی یا هیسترکتومی برای زنانی که بچه‌دار شدن را به پایان رساندند و برای کسانی که اقدامات محافظه‌کارانه انجام می‌دهند، بی‌اثر است.
با توجه به نرخ بالای خون‌ریزی شدید قاعدگی در زنان تحت نظر DOAC، استراتژی‌های مدیریتی باید حتی قبل از تشخیص خون‌ریزی شدید مورد بحث قرار گیرد. از آنجایی که کمبود آهن با یا بدون کم‌خونی یکی از عوارض شایع خون‌ریزی شدید قاعدگی است، شمارش کامل خون (CBC) و سطح فریتین باید به طور منظم انجام شود. در طول مصرف داروهای ضد انعقاد خوراکی، هرگونه تغییر در قاعدگی و علائم آنمی باید به پزشک اطلاع داده شود. زمانی باید این داروها را قطع کرد که از 1 ماه قبل استروژن‌درمانی انجام شده باشد. کمبود آهن باید با مکمل آهن خوراکی یا وریدی درمان شود. قطع زودهنگام داروهای ضد انعقاد، ریسک عود VTE را افزایش می‌دهد. همچنین توصیه نمی‌شود و ثابت نشده است که میزان خون قاعدگی را کاهش می‌دهد.
RPTH Journal- Menstruation, anticoagulation, and contraception: VTE and uterine bleeding
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
