تجویز خوراکی میکروبیوم واژن مادر برای نوزادان متولد شده به روش سزارین

اهمیت فلور نرمال روده

توسعه میکروبیوم روده در مراحل اولیه زندگی نقش بسزایی در تسهیل رشد سیستم ایمنی و هضم شیر در نوزادان دارد. فرضیاتی در مورد آغاز رشد میکروبی در رحم وجود دارد اما همچنان فرآیند زایمان اصلی‌ترین زمان مواجهه با میکروبیوم است. نوزادانی که به روش سزارین متولد می‌شوند دارای فلور نرمال روده متفاوتی نسبت به متولدین به روش طبیعی هستند.

به مقدار قابل توجهی، گونه‌های باکتروئید و بیفیدوباکتریوم در میان میکروبیوم نوزادان متولد شده به روش سزارین، کمتر دیده می‌شوند. این در حالی است که گونه‌های بیمارستانی (اغلب گونه‌های واگیردار و ژن‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک) به نسبت، بیشتر در این نوزادان گزارش شده است.

همچنین تکثیر سویه‌های میکروبیوم روده در اوایل زندگی نوزادان متولد شده به روش سزارین بیشتر از این مقدار برای نوزادان متولد شده به روش طبیعی بوده است؛ در عین حال گونه‌های کمتری از مادر مشتق شده است. این مسئله منجر به تفاوت عملکردی در پتانسیل تحریک سیستم ایمنی روده می‌شود. در حالی که به نظر می‌رسد این اثرات با گذشت زمان کاهش می‌یابد، تفاوت‌های میکروبیوم هنوز در 1 سالگی قابل تشخیص است.

تاثیر سزارین بر رشد فلور نرمال روده

زایمان به روش سزارین با رشد غیرعادی فلور نرمال روده و حساسیت بیشتر به بیماری در مراحل بعدی زندگی همراه است. در مطالعه بررسی شده است که تجویز خوراکی فلور نرمال واژن مادر به نوزادانی که به روش سزارین متولد شده‌اند، می‌تواند رشد فلور نرمال روده آن‌ها را به حالت طبیعی بازگرداند یا خیر. این مطالعه به صورت آزمایش تصادفی تک سو کور، تصادفی کنترل شده با یک دارونما انجام شده است.

زنان بارداری که برای زایمان سزارین برنامه ریزی کرده بودند، تحت غربالگری جامع پاتوژن قبل از تولد قرار گرفتند. در هنگام تولد، نوزادان سالم به صورت تصادفی گروه بندی شدند تا محلول 3 میلی لیتری از میکروب‌های واژن مادر (n = 12) یا آب استریل (n = 13) دریافت کنند. نوزادان متولد به روش طبیعی، به عنوان کنترل مرجع (n = 22) در نظر گرفته شدند. ارزیابی‌های بالینی در 2 ساعت اول پس از تولد و در سنین1 ماه و 3 ماهگی انجام شد. نمونه های مدفوع نوزاد و عصاره واژن مادر از زنانی که تحت عمل سزارین قرار گرفته بودند، تحت توالی متاژنومیک قرار گرفتند. نتیجه اولیه، ترکیبات میکروبیوم روده در 1 ماهگی بود. نتایج ثانویه شامل پتانسیل عملکرد میکروبیوم روده، آنتروپومتری و عوارض جانبی بود.

اثربخشی تجویز میکروبیوم واژن مادر به نوزادان

علیرغم وجود سلول‌های میکروبی زنده در محلول‌ها، هیچ تفاوتی در ترکیب میکروبیوم روده یا پتانسیل عملکردی در 1 ماهگی یا 3 ماهگی بین نوزادانی که محلول میکروبی واژن یا آب استریل دریافت کرده بودند، مشاهده نشد. هر دو گروه نوزادان متولد شده به روش سزارین، فراوانی باکتری کمی نشان دادند. این فراوانی پایین فلور نرمال در نوزادان متولد شده به روش سزارین در مقایسه با نوزادان متولد شده به روش طبیعی، منجر به ایجاد اختلال در تعدادی از مسیرهای بیوسنتز می‌شود. محلول میکروبیوم واژن هیچ تاثیری بر آنتروپومتری یا ترکیب بدن نداشت. این درمان منجر به  هیچ عارضه جانبی مهمی نشد.

با توجه به اینکه تجویز میکروبیوم واژن مادر باعث تغییر در رشد اولیه میکروبیوم روده نوزادان متولد شده به روش سزارین نمی‌شود، ارزش این روش در این مطالعه زیر سوال برده شد. رشد محدود سویه‌های واژن مادر نشان می‌دهد که سایر منابع میکروبیوم مادر مانند ناحیه پرینه، ممکن است نقش بیشتری در رشد میکروبیوم روده نوزاد داشته باشد.

لینک مقاله در زیر آورده شده است:

The Lancet-Oral administration of maternal vaginal microbes at birth to restore gut microbiome development in infants born by caesarean section: A pilot randomised placebo-controlled trial

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

اینستاگرام  تلگرام  لینکدین  آپارات  توییتر  فیسبوک  یوتیوب