بیماری التهابی روده
بیماری التهابی روده (IBD) شامل بیماری کرون (CD) و کولیت اولسراتیو (UC) می‌باشد. IBD اختلال مزمنی است که منجر به التهاب مداوم دستگاه گوارش می‌شوند. در سال‌های اخیر، شیوع IBD سال به سال افزایش یافته و بار قابل توجهی را بر اقتصاد جهانی و سلامت عمومی وارد کرده است. داروهای فعلی تنها قادرند علائم را تسکین دهند و درمان قطعی این بیماری نیستند. بنابراین، تشخیص علت بروز IBD و کشف استراتژی درمانی موثر ضروری است.
علل بروز بیماری التهابی روده
علت بروز IBD پیچیده می‌باشد و تا به امروز مشخص نگردیده است. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل ژنتیکی، سیستم ایمنی میزبان و عوامل محیطی (به عنوان مثال، میکروبیوم روده) با ابتلا و توسعه IBD ارتباط دارند. به طور خاص، نقش میکروبیوم روده در پاتوژنز IBD توجه زیادی را به خود جلب کرده است. شواهد بیانگر آن است که IBD با دیس بیوزیس (کاهش تنوع میکروبیوم روده) باکتری‌های روده همراه است.
با این حال، به جز باکتری‌ها، ویروس‌های فراوانی به ویژه ویروس‌های پروکاریوتی (فاژها) در روده انسان وجود دارند. به طور دقیق‌تر، 90٪ از تمام انتروویروس‌ها، فاژها و 10٪ باقی‌مانده، ویروس‌های گیاهی و حیوانی هستند. روده انسان در مجموع دارای تقریباً 1015 فاژ است که تعداد آن‌ها 10 برابر از باکتری های روده (1014) بیشتر است. فاژهای روده می‌توانند ساختار جامعه باکتریایی را با لیز کردن و کشتن باکتری میزبان، تعدیل پاسخ ایمنی و مداخله در پاسخ ضد التهابی شکل دهند. از این رو آشنایی بیشتر با تغییرات جامعه فاژ روده و تعاملات بین فاژهای روده و سیستم ایمنی میزبان برای روشن کردن مکانیسم‌های مولکولی زمینه‌ای پاتوژنز در IBD ضروری است.
مدیریت بیماری التهابی روده
تا به امروز، داروهای موجود (به عنوان مثال، آمینوسالیسیلات‌ها، کورتیکواستروئیدها و ترکیبات سرکوب کننده سیستم ایمنی) و عملیات جراحی بر درمان IBD و به ویژه تسکین علائم بالینی و اثرات ثانویه بیماری متمرکز بوده است. درک عمیق از نقش میکروبیوم در توسعه IBD، عصر جدیدی را در مدیریت IBD می‌گشاید. به غیر از پروبیوتیک‌ها، پری بیوتیک‌ها، سین بیوتیک‌ها و پیوند میکروبیوم مدفوع، درمان با فاژ نیز به عنوان یک ابزار بالقوه به منظور اصلاح میکروبیوم در نظر گرفته می‌شود. علاوه بر این، با تنظیم جمعیت باکتری‌های روده می‌توان به طور مستقیم و غیرمستقیم بر سیستم ایمنی میزبان تاثیر گذاشت.
لینک مقاله:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8656360/
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
