همه‌گیری COVID-19، ناشی از سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2)، در مقیاسی است که از زمان همه‌گیری آنفولانزای 1918 دیده نشده است. با وجود اینکه غالب تظاهرات بالینی این بیماری، تنفسی می‌باشد اما عوارض عصبی COVID-19 نیز به طور فزاینده‌ای در حال تشخیص است.
نتایج تحقیقات بر روی سایر انواع ویروس کرونا به ویژه انواعی که منجر به سندرم حاد و شدید تنفسی و همه‌گیری سندرم تنفسی در خاورمیانه شده‌اند، نشانگر این است که انتظار می‌رود موارد درگیری سیستم عصبی مرکزی و سیستم عصبی محیطی ناشی از SARS-CoV-2 نادر باشد.
مطالعات
تعدادی از گزارشات، بروز طیف وسیعی از اختلالات عصبی را در 901 بیمار توصیف می‌کند. متاسفانه بسیاری از این گزارشات جزئیات کافی ندارند که نشانگر وجود چالش در مطالعه چنین بیمارانی است. در مجموع برای 93 بیمار گزارش انسفالوپاتی ثبت شده‌است که 16 مورد (7٪) آن‌ها از 214 بیمار بستری شده با تشخیص COVID-19 در ووهان چین و 40 نفر (69٪) آن‌ها از 58 بیمار بستری در بخش مراقبت‌های ویژه با تشخیص COVID-19 در فرانسه بوده‌اند. همچنین، تا کنون انسفالیت در 8 بیمار و سندرم گیلن باره در 19 بیمار گزارش شده است.
ویروس SARS-CoV-2 در مایع مغزی نخاعی برخی از بیماران دیده شده است. دو عارضه آنوسمی (از بین رفتن حس بویایی) و آگنوزیا (از بین رفتن حس چشایی) نیز شایع هستند و حتی ممکن است در غیاب سایر علائم بالینی، تظاهر کنند. بر خلاف انتظار، بیماری حاد عروق مغزی نیز به عنوان یک عارضه مهم می‌تواند اتفاق بیفتد.
مطالعات کوهورت وقوع سکته مغزی در 2 تا 6 درصد از بیماران بستری شده با تشخیص COVID-19 را گزارش کرده است. تا به امروز 96 بیمار با سکته مغزی ثبت شده است. اغلب این بیماران دچار اختلالات عروقی با منشا انعقادی و التهابی همراه با افزایش سطح پروتئین واکنشی سی، دایمر دی و فریتین بوده‌اند. انجام مطالعات بالینی، تشخیصی و اپیدمیولوژیکی برای کمک به تعریف علائم و بار تحمیلی بیماری عصبی ناشی از SARS-CoV-2 مورد نیاز است.
به منظور تمایز عوارض غیر اختصاصی بیماری در حالت شدید (به عنوان مثال، انسفالوپاتی هایپوکسیک و نوروپاتی نیازمند مراقبت‌های ویژه) از عوارضی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم توسط ویروس ایجاد می‌شود (از جمله انسفالیت عفونی و وضعیت انعقادی که منجر به سکته مغزی و نوروپاتی‌های حاد مانند سندرم گیلن باره می‌شود)، باید تعاریف دقیق مورد استفاده قرار گیرند.
تشخیص بیماری‌های عصبی مرتبط با SARS-CoV-2 در بیمارانی که عفونت تنفسی آن‌ها خفیف است یا بی علامت هستند، ممکن است چالش برانگیز باشد؛ به ویژه اگر بیماری COVID-19 چندین هفته قبل آغاز شده باشد.
نتیجه
احتمالا تنها تعداد کمی از عفونت‌ها منجر به ابتلا به بیماری‌های عصبی می‌شوند؛ با این حال ممکن است در این بیماران عوارض عصبی شدیدی بر جای بگذارد. با توجه به تعداد زیاد افراد مبتلا به COVID-19، تعداد کل بیماران با عوارض عصبی و بار سلامتی و هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی آن‌ها ممکن است زیاد باشد.
برنامه‌ریزان مراقبت‌های بهداشتی و سیاست گذاران باید خود را برای این رویداد آماده کنند. لازم به ذکر است که بسیاری از مطالعات در حال بررسی ارتباط COVID-19 و اختلالات عصبی می‌باشند و هر روز بر دانش ما افزوده می‌شود.
Pubmed-Neurological associations of COVID-19
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
