آیا یکی از عزیزان شما مبتلا به اسکیزوفرنی است؟ در این مقاله دکترنکست به این موضوع می‌پردازیم که حمایت شما می‌تواند با کمک به آنها در یافتن درمان مناسب، کنار آمدن با علائم و ایجاد یک زندگی رضایت‌بخش، تفاوت بزرگی ایجاد کند.
عشق و حمایت خانواده و دوستان، نقش مهم در بهبود اسکیزوفرنی
اگر یکی از عزیزانتان مبتلا به اسکیزوفرنی است، ممکن است با بسیاری از احساسات دشوار از جمله ترس، احساس گناه، عصبانیت و سرخوردگی دست و پنجه نرم کنید. ممکن است در مواجهه با علائم عزیزتان احساس درماندگی کنید، نگران انگ اسکیزوفرنی باشید، یا از رفتارهای عجیب آنها گیج و شرمنده شوید. حتی ممکن است وسوسه شوید بیماری عزیزتان را از دیگران پنهان کنید. اما مهم است که به خاطر داشته باشید، تشخیص اسکیزوفرنی یک حبس ابد نیست. بهبودی امکان پذیر است، به ویژه با عشق و حمایت شما.
برای کمک به فردی که مبتلا به اسکیزوفرنی است، ضروری است:
- بیماری و مشکلات آن را بپذیرید.
- تصور نکنید که فرد مبتلا به اسکیزوفرنی نمی‌تواند بهتر شود یا زندگی کامل و معناداری داشته باشد.
- تمام تلاش خود را بکنید تا به او کمک کنید تا احساس بهتری داشته باشد و از زندگی لذت ببرد.
- به نیازهای خود توجه کنید.
- شوخ طبعی خود را حفظ کنید و امیدوار باشید.
با اینکه مقابله با اسکیزوفرنی یکی از نزدیکان می‌تواند چالش برانگیز باشد، استراتژی‌های زیر می‌تواند به شما کمک کند تا فرد مورد علاقه خود را در راه بهبود، بدون از دست دادن امید و آرزوهای خود راهنمایی کنید.
نکاتی برای کمک به عزیزان مبتلا به اسکیزوفرنی
- خودتان را آموزش دهید. یادگیری درباره اسکیزوفرنی و درمان آن به شما این امکان را می‌دهد که در مورد نحوه مقابله بهتر با علائم، تصمیمات آگاهانه بگیرید، عزیز خود را تشویق کنید تا استراتژی‌های خودیاری را دنبال کند، مشکلات را کنترل کند و برای بهبودی تلاش کند.
- استرس را کاهش دهید. استرس می تواند باعث بروز یا تشدید علائم اسکیزوفرنی شود، بنابراین ایجاد محیطی سازمان یافته و حمایتی برای عزیز شما بسیار مهم است.
- انتظارات واقع بینانه تعیین کنید. واقع‌بین بودن در مورد چالش‌های اسکیزوفرنی بسیار مهم است. به معشوق خود کمک کنید تا اهداف قابل کنترل را تعیین کرده و به آنها برسد. در طول مسیر رسیدن به بهبودی، صبور باشید.
- عزیزتان را تقویت کنید. مراقب باشید اموراتی را که او توانایی انجامشان را دارد، از جهت محبت برایش انجام ندهید. در جهت تشویق استقلال و خودیاری بیشتر تا آنجا که ممکن است از عزیز خود حمایت کنید.
متخصصان اعصاب و روان در دکترنکست
کمک به فرد مبتلا به اسکیزوفرنی
نکته اول: درمان و خودیاری را تشویق کنید
تشویق درمان و خودیاری، سنگ بنای کمک به عزیزان مبتلا به اسکیزوفرنی است. در حالی که دارو یک عنصر مهم در درمان اسکیزوفرنی است، بهبودی فرد به عوامل دیگری نیز بستگی دارد. استراتژی‌های خودیاری مانند رژیم غذایی سالم، مدیریت استرس، ورزش و جستجوی حمایت اجتماعی می‌تواند تأثیر عمیقی بر علائم، احساسات و عزت نفس شما داشته باشد. هرچه شخص بیشتر برای خود کار انجام دهد، احساس ناامیدی و درماندگی کمتری خواهد داشت. همچنین احتمال اینکه پزشک وی بتواند داروهایش را کاهش دهد، بیشتر است. تشویق و حمایت شما می‌تواند برای فرد مورد علاقه‌تان در شروع و ادامه برنامه خودیاری بسیار مهم باشد.
شروع درمان
اغلب، اولین چالش درمان، متقاعد کردن فرد مبتلا به اسکیزوفرنی برای مراجعه به پزشک است. برای مراجعه به پزشک می‌توانید از خدمات نوبت‌دهی آنلاین دکترنکست استفاده کنید.
اگر یکی از عزیزان مبتلا به اسکیزوفرنی تمایلی به مراجعه به پزشک ندارد، سعی کنید:
- گزینه‌ها را ارائه دهید. اگر شرایط فرد تحت کنترلش باشد، ممکن است مایل باشد به پزشک مراجعه کند. اگر به نظر می‌رسد که خویشاوند شما به شما مشکوک است، پیشنهاد کنید شخص دیگری او را در قرار ملاقات همراهی کند. همچنین می‌توانید اختیار انتخاب پزشک را به او واگذار کنید.
- روی یک علامت خاص تمرکز کنید. فردی که مبتلا به اسکیزوفرنی است ممکن است از ترس قضاوت شدن یا برچسب “دیوانه” شدن از مواجهه با پزشک خود مقاومت کند. شما می‌توانید با پیشنهاد ویزیت برای مقابله با علائم خاصی مانند بی‌خوابی یا کمبود انرژی، ترس از مواجهه با پزشک را کمتر کنید.
نکاتی برای حمایت از درمان اسکیزوفرنی عزیزان
- بلافاصله به دنبال کمک باشید. مداخله زودهنگام در دوره بیماری اسکیزوفرنی تفاوت زیادی ایجاد می کند، بنابراین به عزیز خود کمک کنید تا هر چه زودتر یک پزشک خوب پیدا کند و درمان را شروع کند.
- نقش مشارکتی داشته باشید. وقتی بیمار شما در درمان خود نقش داشته باشد، انگیزه بیشتری برای کار در جهت بهبودی خود خواهد داشت.
- خودیاری را تشویق کنید. از آنجا که اسکیزوفرنی اغلب یک‌دوره‌ای است، دوره‌های بهبودی از شدیدترین علائم می‌تواند فرصتی را برای شما به همراه داشته باشد تا از استراتژی‌های خودیاری استفاده کنید. با این کار می‌توان تعداد و طول دوره‌های بعدی را محدود کرد.
نکته دوم: شبکه پشتیبانی خود را بسازید
- برای حمایت و مراقبت بهتر از فردی که مبتلا به اسکیزوفرنی است، باید از دیگران کمک، تشویق و همدردی بخواهید. هر چه حمایت بیشتری داشته باشید، هم برای شما و هم برای عزیزانتان بهتر خواهد بود.
- محدودیت های خود را بشناسید. در مورد میزان حمایت و مراقبت‌هایی که می‌توانید انجام دهید واقع‌بین باشید. شما نمی‌توانید همه این کارها را انجام دهید. اگر خسته شده‌اید کمک چندانی برای یک عزیز نخواهید کرد، بنابراین تا جایی که می‌توانید به دنبال کمک باشید.
- به یک گروه پشتیبانی بپیوندید. ملاقات با دیگرانی که از اول می‌دانند در حال گذراندن چه شرایطی هستید می‌تواند به کاهش احساس انزوا و ترس کمک کند. گروه‌های حمایتی مکان ارزشمندی را برای بستگان افراد مبتلا به اسکیزوفرنی فراهم می‌کنند تا تجربیات، توصیه‌ها و اطلاعات را به اشتراک بگذارند.
- به دوستان و اعضای خانواده مورد اعتماد مراجعه کنید. از عزیزان خود بپرسید که آیا می توانید از آنها برای پشتیبانی کمک بگیرید یا خیر. اکثر مردم از درخواست کمک شما خوش‌حال خواهند شد.
- به دنبال دوستان جدید باشید. اگر احساس می‌کنید کسی را ندارید که به او مراجعه کنید، هرگز برای ایجاد دوستی‌های جدید و بهبود شبکه پشتیبانی دیر نیست.
- از خدمات پشتیبانی استفاده کنید. از پزشک یا درمانگر محبوب خود در مورد خدمات استراحت و سایر پشتیبانی‌های موجود در منطقه خود بپرسید، یا با بیمارستان‌های محلی و کلینیک‌های بهداشت روان تماس بگیرید.
نکته سوم: نظارت بر داروها
هنگامی که بیمار تحت درمان قرار می‌گیرد، با نظارت دقیق می توانید اطمینان حاصل کنید که عزیز شما در مسیر خود قرار دارد و از دارو بیشترین بهره را می‌برد.
عوارض جانبی را جدی بگیرید. بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به دلیل عوارض جانبی مصرف داروهای خود را متوقف می‌کنند. هرگونه عارضه جانبی ناراحت کننده را به پزشک اطلاع دهید، زیرا ممکن است بتواند دوز دارو را کاهش دهد، به داروی ضد روان پریشی دیگر تغییر دهد و یا برای مقابله با عوارض جانبی دارو اضافه کند. بیمار را تشویق کنید تا به طور مرتب دارو مصرف کند. حتی با کنترل عوارض جانبی، برخی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی از مصرف دارو خودداری می‌کنند یا در به خاطر سپردن دوز روزانه داروی خود دچار مشکل می‌شوند. برنامه‌های یادآوری دارو و تقویم می‌تواند کمک کننده باشد. برخی از داروها به صورت تزریق طولانی مدت هفتگی یا ماهانه به جای قرص‌های روزانه در دسترس هستند.
از تداخلات دارویی جلوگیری کنید. با ارائه‌ی لیست کامل داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کند، به بیمار کمک کنید تا از هرگونه تداخل دارویی خطرناک جلوگیری شود. مخلوط کردن الکل یا داروهای غیرقانونی با داروهای اسکیزوفرنی مضر است، بنابراین اگر بستگان شما مشکل سوء مصرف مواد دارند، با پزشک مشورت کنید. پیشرفت اعضای خانواده خود را دنبال کنید. یک برنامه، مجله یا دفتر خاطرات برای ارزیابی خلق‌و‌خو، راه خوبی برای بررسی تغییرات رفتار و علائم دیگر اعضای خانواده در پاسخ به دارو است.
