همه چیز درباره تعیین جنسیت جنین

تعیین جنسیت جنین از قدیم موضوع جذاب و مورد علاقه خانم‌های باردار بوده است. توانایی دانستن اینکه آیا جنین پسر دارند یا دختر می‌تواند برای بسیاری از افراد اهمیت عاطفی و فرهنگی قابل توجهی داشته باشد. در حالی که تعیین نهایی جنسیت جنین در زمان لقاح اتفاق می‌افتد، روش‌های مختلفی برای تعیین جنسیت جنین در دوران بارداری وجود دارد.

در این مقاله از مجله سلامت دکترنکست، عوامل بیولوژیکی موثر بر تعیین جنسیت جنین، روش‌های مورد استفاده، دقت و محدودیت‌های این روش‌ها و ملاحظات اخلاقی و اجتماعی پیرامون آن را بررسی خواهیم کرد. در نظر داشته باشید که هدف اصلی این روش‌ها انتخاب جنسیت نوزاد نیست، بلکه ارائه اطلاعات ارزشمند در مورد روند تکامل و رشد جنین است. توجه داشته باشید که تعیین جنسیت جنین یک تصمیم شخصی است و انتخاب برای جستجوی این اطلاعات باید با مشورت متخصص و بر اساس شرایط فردی و باورهای فرهنگی انجام شود. 

عوامل بیولوژیکی موثر بر تعیین جنسیت جنین

تعیین جنسیت جنین در درجه اول توسط عوامل بیولوژیکی مربوط به کروموزوم‌های به ارث رسیده از والدین انجام می‌شود. جنسیت نوزاد در لحظه لقاح مشخص می‌شود، زمانی که اسپرم حامل کروموزوم X یا Y تخمک را بارور می‌کند.

نقش کروموزوم‌ها در تعیین جنسیت جنین

کروموزوم‌ها ساختارهایی هستند که در هسته سلول‌ها یافت می‌شوند و اطلاعات ژنتیکی را حمل می‌کنند. انسان به طور معمول دارای ۲۳ جفت کروموزوم، از جمله یک جفت کروموزوم جنسی است. کروموزوم‌های جنسی، جنسیت بیولوژیکی یک فرد را تعیین می‌کنند.

کروموزوم های X و Y: بازیکنان کلیدی

در انسان، خانم‌ها دارای دو کروموزوم X هستند، در حالی که مردان یک کروموزوم X و یک کروموزوم Y دارند. در طول لقاح، اگر اسپرم حامل یک کروموزوم X تخمک را بارور کند، جنین حاصل دختر (XX) خواهد بود. اگر اسپرم حامل یک کروموزوم Y تخمک را بارور کند، جنین به پسر تبدیل می‌شود (XY).

الگوهای وراثت ژنتیکی

تعیین جنسیت جنین از الگوهای وراثتی خاصی پیروی می‌کند. پدر یک کروموزوم X یا Y را از طریق اسپرم خود وارد می‌کند، در حالی که مادر همیشه یک کروموزوم X را از طریق تخمک خود به اشتراک می‌گذارد. بنابراین، اسپرم است که در نهایت جنسیت جنین را تعیین می‌کند.

توجه به این نکته مهم است در حالی که وجود کروموزوم Y تعیین‌کننده رشد ساختارهای تولیدمثلی مردانه است، این تنها عامل مؤثر بر هویت جنسیتی و بیان جنسیت در افراد نیست. هویت جنسی، تعامل پیچیده‌ای از عوامل زیستی، روانی و اجتماعی-فرهنگی است.

 

 

 

روش‌های تعیین جنسیت جنین

روش‌های مختلفی برای تعیین جنسیت جنین در دوران بارداری وجود دارد. این روش‌ها از نظر دقت، زمان و تهاجمی یا غیرتهاجمی بودن متفاوت هستند. توجه به این نکته مهم است که هدف اصلی این روش‌ها ارائه اطلاعات در مورد جنسیت جنین است. با این حال، تصمیم برای پیگیری تعیین جنسیت جنین یک تصمیم شخصی است و باید با مشورت متخصص گرفته شود. بیایید برخی از روش‌های رایج را بررسی کنیم:

تصویربرداری اولتراسوند یا سونوگرافی

تصویربرداری اولتراسوند یک روش غیر تهاجمی و رایج برای تعیین جنسیت جنین است. در این روش خانم باردار پس از آمادگی برای سونوگرافی تحت امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از جنین در حال رشد قرار می‌گیرد. به طور معمول، اندام تناسلی جنین را می‌توان از طریق سونوگرافی در حدود هفته ۱۸ تا ۲۰ بارداری مشاهده کرد که زمان تعیین جنسیت جنین است. با این حال، دقت سونوگرافی برای تعیین جنسیت جنین به عوامل مختلفی از جمله مهارت تکنسین، وضعیت جنین و سن بارداری بستگی دارد.

تست غیر تهاجمی قبل از تولد (Non-Invasive Prenatal Testing)

تست غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT) یک آزمایش غربالگری است که قطعات کوچکی از DNA جنین که در خون مادر در گردش است را برای تشخیص ناهنجاری‌های کروموزومی تجزیه و تحلیل می‌کند. در حالی که هدف اصلی NIPT غربالگری بیماری‌های ژنتیکی مانند سندرم داون است، همچنین می‌تواند اطلاعاتی در مورد جنسیت جنین با درجه بالایی از دقت ارائه دهد. NIPT معمولاً بعد از هفته ۱۰ بارداری انجام می‌شود و ایمن و قابل اعتماد است.

آمنیوسنتز و نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی (Amniocentesis and Chorionic Villus Sampling)

آمنیوسنتز و نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی (CVS) تست‌های تشخیصی تهاجمی هستند که می‌توانند اطلاعاتی در مورد جنسیت جنین و همچنین تشخیص برخی اختلالات ژنتیکی ارائه دهند. آمنیوسنتز شامل برداشتن مقدار کمی از مایع آمنیوتیک برای تجزیه و تحلیل است، در حالی که CVS شامل گرفتن نمونه‌ای از سلول‌ها از جفت است. این آزمایش‌ها معمولاً بین هفته‌های ۱۰ تا ۲۰ بارداری انجام می‌شوند و عوارض کمی دارند. این روش‌ها به طور کلی برای زنانی که در معرض خطر بیشتری برای بیماری‌های ژنتیکی هستند یا کسانی که مشکلات پزشکی خاصی دارند توصیه می‌شود.

آزمایش ژنتیک پیش از لانه گزینی (PGT)

تست ژنتیک پیش از لانه گزینی (PGT) یک تکنیک تخصصی است که در ارتباط با باروری از طریق آی وی اف استفاده می‌شود. این روش شامل غربالگری جنین‌ها از نظر ناهنجاری‌های ژنتیکی قبل از لانه گزینی در رحم است. PGT همچنین می‌تواند اطلاعاتی در مورد جنسیت جنین‌ها ارائه دهد. این روش به طور معمول در مواردی استفاده می‌شود که زوجین در معرض خطر بالاتری برای انتقال برخی اختلالات ژنتیکی هستند.

مشورت در مورد این روش‌ها با متخصص زنان آنلاین برای درک مزایا، محدودیت‌ها و خطرات مرتبط با آن‌ها مهم است. علاوه بر این، در نظر گرفتن جنبه‌های اخلاقی، فرهنگی و شخصی تعیین جنسیت جنین بسیار مهم است. 

 

 

دقت و محدودیت در تعیین جنسیت جنین

تعیین جنسیت جنین با روش‌های مختلف دقت و محدودیت‌هایی دارد. درک این عوامل هنگام بررسی تعیین جنسیت جنین مهم است.

دقت سونوگرافی برای تعیین جنسیت جنین

تصویربرداری اولتراسوند یا سونوگرافی به طور گسترده‌ای برای تعیین جنسیت جنین در دوران بارداری استفاده می‌شود. سونوگرافی روشی قابل اعتماد و غیر تهاجمی در نظر گرفته می‌شود. مطالعات میزان دقت بالایی را از ۹۵٪ تا ۹۹٪ برای تعیین جنسیت جنین با استفاده از سونوگرافی گزارش کرده‌اند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که دقت بسته به عواملی مانند سن بارداری، موقعیت جنین و تجربه اپراتور سونوگرافی می‌تواند متفاوت باشد. در اوایل بارداری، به دلیل شباهت ساختار تناسلی جنین‌های پسر و دختر، تعیین جنسیت جنین می‌تواند چالش برانگیز باشد. با پیشرفت بارداری، تمایز واضح‌تر شده و دقت بالاتر می‌رود.

چالش‌ها و محدودیت‌های روش‌های دیگر

در حالی که سونوگرافی رایج‌ترین روش برای تعیین جنسیت جنین است، روش‌های دیگری مانند آزمایش غیر تهاجمی قبل از تولد، آمنیوسنتز، نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی (CVS) و تست ژنتیک قبل از لانه گزینی (PGT) مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارند.

آزمایش غیر تهاجمی قبل از تولد، قطعات کوچکی از DNA جنین را در خون مادر تجزیه و تحلیل می‌کند و نتایج امیدوارکننده‌ای را برای تعیین جنسیت جنین نشان داده است. با این حال، این روش در درجه اول برای تشخیص ناهنجاری‌های کروموزومی استفاده می‌شود و به طور خاص برای تعیین جنسیت جنین طراحی نشده است.

آمنیوسنتز و نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی (CVS) روش‌های تهاجمی هستند که می‌توانند تعیین جنسیت جنین را به درستی انجام دهند. با این حال، این روش‌ها معمولاً برای نشانه‌های دیگری مانند تشخیص ناهنجاری‌های کروموزومی یا اختلالات ژنتیکی انجام می‌شوند اما ریسک کمی برای سقط جنین دارند.

آزمایش ژنتیک قبل از لانه گزینی (PGT) تکنیکی است که در طی لقاح آزمایشگاهی (IVF) استفاده می‌شود و امکان آزمایش ژنتیکی جنین را قبل از لانه گزینی فراهم می‌کند. این روش می‌تواند به طور دقیق جنسیت جنین‌ را تعیین کند، اما محدود به زوج‌هایی است که تحت IVF قرار می‌گیرند.

 

 

تعیین جنسیت جنین در خانه

تعیین جنسیت جنین در 1 ماهگی یا تعیین جنسیت جنین در دو ماهگی در خانه شاید برای بسیاری از خانم‌های باردار جذاب و قابل توجه باشد. در حالی که متخصصان پزشکی از تکنیک‌های مختلفی برای تعیین جنسیت جنین استفاده می‌کنند، توجه به این نکته مهم است که روش‌های مطمئن و دقیق تنها توسط متخصصان قابل انجام هستند و روش‌های خانگی که ادعا می‌کنند جنسیت جنین را تعیین می‌کنند، از نظر علمی معتبر نیستند اما به عنوان روش تشخیص زودهنگام جنسیت جنین در خانه محسوب می‌شوند. 

همچنین بعضی توصیه‌ها مثل تغذیه در بارداری اگرچه پشتوانه علمی کاملی برای تعیین جنسیت ندارند اما می‌توانند به داشتن جنینی سالم با فاکتورهای سلامتی مثل اندازه دور سر نوزاد کمک کنند. بعضی از پرسش‌نامه‌ها وجود دارند که با استفاده از همین اعتقاد‌ها و باورها به تعیین جنسیت انلاین جنین می‌پردازند.

باورهای قدیمی و اشتباه

این روش‌ها که از قدیم وجود داشته‌اند پایه علمی ندارند و در تعیین دقیق جنسیت جنین نمی‌توانند کمکی کنند از جمله:

نمودار چینی پیش بینی جنسیت: فرمول تعیین جنسیت جنین با استفاده از نمودار جنسیتی چینی باستان یک روش سنتی است که از سن مادر در زمان لقاح و ماه لقاح برای پیش‌بینی جنسیت نوزاد بر اساس تقویم قمری چینی استفاده می‌کند. این روش تاییدیه علمی ندارد.

تست حلقه ازدواج: این یکی از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین تست‌های تعیین جنسیت جنین در 1 ماهگی در خانه با استفاده از حلقه ازدواج و یک نخ است که این روش نیز هیچ مدرک علمی ندارد. 

تست جنسیت با جوش شیرین: این روش یکی دیگر از تئوری‌های غیرعلمی تعیین جنسیت جنین در چند ماهگی است. از دیگر اعتقادهای قدیمی این است که اگر هوس غذاهای شور می‌کنید، احتمالاً نوزاد پسر دارید، در حالی که هوس شیرینی ممکن است نشان‌دهنده این باشد که دختری در راه است. این روش نیز کاملا غیرعلمی است.

اگرچه طالع‌بینی و سایر روش‌های پیش بینی جنسیت می‌توانند سرگرم‌کننده و لذت‌بخش باشند، اما شواهد علمی برای تأیید صحت هیچ یک از آن‌ها وجود ندارد.

تعیین جنسیت از روی ضربان قلب جنین

بسیاری از افراد برای تعیین جنسیت جنین در دو ماهگی از ضربان قلب استفاده می‌کنند. این نظریه بیان می‌کند که اگر ضربان قلب جنین بالاتر از ۱۴۰ ضربه در دقیقه (BPM) باشد، احتمال اینکه نوزاد دختر باشد بیشتر است. اگر ضربان قلب زیر ۱۴۰ ضربان در دقیقه باشد، این احتمال وجود دارد که نوزاد پسر باشد. اما هیچ شواهدی وجود ندارد که از ارتباط بین ضربان قلب جنین و جنسیت آن حمایت کند.

ملاحظات اخلاقی و اجتماعی

تعیین جنسیت جنین ملاحظات اخلاقی و اجتماعی خود را ایجاب می‌کند. انتخاب‌های شخصی و دیدگاه‌های فرهنگی نقش مهمی در تمایل به تعیین جنسیت جنین دارند. برخی از افراد ممکن است دلایل شخصی برای دانستن جنسیت نوزاد خود داشته باشند، مانند آماده شدن برای جشن‌ها و خرید وسایل یا پرداختن به سنت‌ها یا باورهای فرهنگی خاص. مهم است که به این انتخاب‌ها احترام بگذارید و در عین حال به پیامدهای بالقوه آن توجه داشته باشید.

ترجیح جنسیت و پیامدهای آن

ترجیح جنسیت می‌تواند بر تمایل برای تعیین جنسیت جنین تأثیر بگذارد. در جوامع یا فرهنگ‌های خاص، ممکن است ترجیح برای یک جنسیت خاص وجود داشته باشد که منجر به فشارهای اجتماعی و خانوادگی بالقوه شود. بسیار مهم است که با حساسیت به این موضوع نزدیک شویم و دیدگاهی متعادل را ترویج کنیم که برای سلامت و رفاه نوزاد صرف نظر از جنسیت آن‌ ارزش قائل شود.

اثرات بالقوه روانی

تعیین جنسیت جنین می‌تواند اثرات روانی بر والدین داشته باشد، به ویژه اگر جنسیت مورد نظر تایید نشود. ممکن است احساس ناامیدی، غم و اندوه یا حتی ناراحتی ایجاد شود که می‌تواند بر رفاه عاطفی والدین و پیوند آن‌ها با کودک تأثیر بگذارد. مشاوره حمایتی و آموزش در این مورد می‌تواند به افراد کمک کند تا این احساسات را هدایت کنند. مهم است که بحث در مورد تعیین جنسیت جنین با حساسیت، احترام به انتخاب‌های شخصی و تفاوت‌های فرهنگی انجام شود. 

ناامیدی جنسیتی

ناامیدی جنسیتی به واکنش عاطفی اطلاق می‌شود که برخی از افراد ممکن است زمانی که جنسیت تعیین شده نوزادشان با انتظارات یا خواسته‌های آن‌ها همخوانی ندارد، تجربه کنند. مهم است که بدانیم این احساس ناامیدی می‌تواند تحت تأثیر طیفی از عوامل شخصی، فرهنگی و اجتماعی باشد.

مقابله با ناامیدی جنسیتی

مقابله با ناامیدی جنسیتی مستلزم تصدیق و پردازش احساسات مرتبط با این تجربه است. ایجاد فضای امن برای افراد برای بیان احساسات خود بدون قضاوت مهم است. توجه به این نکته هم ضروری است که تشخیص صد در صدی جنسیت جنین وجود ندارد و تمامی روش‌های موجود ممکن است خطا داشته باشند. برخی از راهبردهای مقابله با ناامیدی جنسیتی عبارتند از:

• دادن زمان برای سازگاری: به خود فرصت دهید تا احساسات خود را پردازش کرده و بپذیرید. به یاد داشته باشید که احساسات ممکن است در طول زمان تغییر کنند.
• ارتباط باز: احساسات خود را با شریک زندگی خود، عضو خانواده یا دوستی که می‌تواند با شما همدلی کند، در میان بگذارید.
• تغییر دیدگاه: روی سلامت و رفاه نوزاد، صرف نظر از جنسیت تمرکز کنید. ویژگی‌های منحصر به فرد و شادی‌هایی را که با تربیت فرزند با هر جنسیتی همراه است، در نظر بگیرید.
• انعطاف‌پذیری: کلیشه‌های جنسیتی اجتماعی را به چالش بکشید و این ایده را بپذیرید که جنسیت کودک پتانسیل یا ارزش او را مشخص نمی‌کند.
• کمک گرفتن از مشاوره: اگر ناامیدی جنسی ادامه یابد یا به طور قابل توجهی روی شما تأثیر بگذارد، کمک گرفتن از مشاور می‌تواند مفید باشد.

جمع بندی

تعیین جنسیت جنین موضوعی است که قرن هاست کنجکاوی انسان را برانگیخته است. در حالی که پیشرفت‌های فناوری پزشکی روش‌های مختلفی را برای تعیین جنسیت جنین ارائه کرده است، درک محدودیت‌های آن‌ها و در نظر گرفتن پیامدهای اخلاقی و اجتماعی پیرامون این عمل بسیار مهم است. به یاد داشته باشید که روشی برای تعیین جنسیت صددرصد پسر یا دختر وجود ندارد و هر روشی ممکن است با خطا همراه باشد. 

تصویربرداری اولتراسوند رایج‌ترین و قابل‌اعتمادترین روش برای تعیین جنسیت جنین در دوران بارداری است.  یادآوری این نکته ضروری است که دقت این روش‌ها ۱۰۰٪ نیست و می‌تواند تحت تأثیر عوامل متعددی مانند سن حاملگی، وضعیت قرارگیری جنین و تجربه متخصصی که این روش را انجام می‌دهد باشد. علاوه بر این، دیدگاه‌های اجتماعی و فرهنگی در مورد جنسیت می‌تواند در شکل‌دهی انتظارات نقش داشته باشد و به طور بالقوه منجر به ناامیدی جنسیتی شود. در صورتی که نتوانید این ناامیدی را حل کنید، باید از مشاور مشورت بگیرید.

 

منابع:

momjunction، huggies، acog، medlineplus، pubmed، pubmed2، semanticscholar