مقدمه و هدف
سرطان سینه در زنان مبتلا به اسکیزوفرنی شایع‌تر از عموم مردم است. مشخص نیست که آیا درمان با داروهای آنتی‌سایکوتیک که باعث افزایش پرولاکتین می‌شود موجب بالا رفتن احتمال ابتلا به سرطان سینه می‌شود یا خیر. یک مطالعه به بررسی این موضوع پرداخته است.
روش‌ها
این مقاله از ثبت ملی فنلاند در زمینه درمان بیمارستانی، خرید داروهای تجویزی و تشخیص سرطان برای انجام یک مطالعه موردی استفاده کرده است. در بین زنان مبتلا به اسکیزوفرنی، افرادی که مبتلا به سرطان سینه بودند و سن و مدت بیماری آن‌ها با زنان بدون سرطان (گروه شاهد) مطابقت داشت، انتخاب شدند. گروه شاهد ۱۸ تا ۸۵ سال سن داشتند. معیارهای خروج از مطالعه عبارت بودند از تشخیص سرطان قبلی، پیوند اعضا، ماستکتومی یا تشخیص HIV. آنالیز اصلی، بررسی ارتباط بین سرطان سینه با مصرف داروهای افزاینده پرولاکتین بود.
یافته‌ها
از ۳۰۷۸۵ زن مبتلا به اسکیزوفرنی بین سال‌های ۱۹۷۲ تا ۲۰۱۴، ۱۰۶۹ نفر بین ۱ ژانویه ۲۰۰۰ و ۳۱ دسامبر ۲۰۱۷ با سرطان سینه تشخیص داده شدند. در مقایسه با ۵۳۳۹ شاهد همسان، مواجهه تجمعی به مدت ۱-۴ سال و ۵ سال یا بیشتر با داروهای آنتی‌سایکوتیک محافظ پرولاکتین (از جمله کلوزاپین، کوئتیاپین یا آریپیپرازول) در مقایسه با حداقل تماس (کمتر از ۱ سال) با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه همراه نبود. در مورد داروهای آنتی‌سایکوتیک افزاینده پرولاکتین (سایر داروهای آنتی‌سایکوتیک دیگر)، مواجهه ۱-۴ سال در مقایسه با کمتر از ۱ سال، افزایش خطر به همراه نداشت. اما ۵ سال یا بیشتر در معرض قرار گرفتن، با افزایش خطر همراه بود. خطر ابتلا به آدنوکارسینوم لوبولار مرتبط با استفاده طولانی مدت از داروهای آنتی‌سایکوتیک افزاینده پرولاکتین، بیشتر از ایجاد آدنوکارسینوم داکتال بود.
تفسیر
استفاده طولانی مدت از داروهای آنتی‌سایکوتیک که پرولاکتین را افزایش می‌دهند، با بالا رفتن احتمال ابتلا به سرطان سینه ارتباط دارد. مانیتور کردن پرولاکتینمی و رسیدگی به هایپرپرولاکتینمی در زنان مبتلا به اسکیزوفرنی تحت درمان با داروهای آنتی‌سایکوتیک افزاینده پرولاکتین بسیار مهم است.
Pubmed-Antipsychotic use and risk of breast cancer in women with schizophrenia: a nationwide nested case-control study in Finland
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
