مقدمه و هدف:
اختلال دوقطبی یک اختلال روانی مزمن همراه مانیا/هایپومانیای تکرار شونده و همچنین دورههای افسردگی است. این بیماری در نهایت منجر به اختلال در عملکرد کلی فرد و کیفیت زندگی میشود. میزان شیوع جهانی این بیماری ۴/۲ ٪ گزارش شده است. خطر خودکشی در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی بیشتر از سایر افراد با اختلالات روانی است. بنابراین، مدیریت موثر اختلال دوقطبی در دوره نگهدارنده ضروری است تا خطر عود را به حداقل برساند. سالهاست که لیتیوم درمان استاندارد این بیماری است، اما با عوارض جانبی و تراتوژنیک همراه میباشد. لاموتریژین برای پیشگیری از عود در درمان نگهدارنده اختلال دوقطبی تایید شده است. علاوه بر این، تاثیر لاموتریژین به اندازه لیتیوم میباشد. یک بررسی سیستماتیک برای تأیید اثربخشی و ایمنی لاموتریژین در درمان نگهدارنده اختلال دوقطبی انجام شد.
معیارهای انتخاب و جست و جو
جست و جو شامل مطالعات ثبت شده تا ۲۱ مه ۲۰۲۱ بود. کارآزماییهای تصادفی کنترل شده شامل بزرگسالان مبتلا به اختلال دوقطبی که تحت درمان با لاموتریژین، پلاسبو یا لیتیوم بودند، شامل مطالعه شدند.
نتایج اصلی:
۱۱ مطالعه با مجموع ۲۳۱۴ شرکت کننده در این بررسی قرار داده شدند. در مورد تحمل پذیری، تجزیه و تحلیلها نشان داد میزان بروز عوارض جانبی بین گروه لاموتریژین و گروه دارونما مشابه است. در مقایسه بین لاموتریژین و لیتیوم، اثربخشی بین گروهها، به جز در مورد عود مجدد دوره شیدایی در یک سال مشابه بود. عود علائم مانیا در گروه لاموتریژین بیشتر از گروه لیتیوم بود (۳ مطالعه، ۶۰۲ شرکت کننده، RR ۲/۱۳، شواهد با قطعیت متوسط). آنالیز عوارض جانبی بعد از ۶ تا ۱۲ ماه نشان داد که نسبت کمتری از شرکتکنندگان در هنگام درمان با لاموتریژین در مقایسه با لیتیوم حداقل یک اثر منفی را تجربه کردند (۴ مطالعه، ۶۹۱ شرکت کننده، RR ۰/۷۰، شواهد با قطعیت متوسط).
نتیجهگیری نویسندگان
شواهد با اطمینان کم تا متوسط به طور جمعی نشان میدهند که لاموتریژین ممکن است از دارونما به عنوان یک روش درمانی برای اختلال دوقطبی برتر باشد. در مقایسه با لیتیوم، به نظر میرسد افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در طولانی مدت لاموتریژین را بهتر تحمل میکنند. با این حال، اثربخشی در حفظ اختلال دوقطبی بین دو گروه مشابه بود.
Pubmed-Lamotrigine in the maintenance treatment of bipolar disorder
ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید