سرطان پروستات متاستاتیک و رادیوتراپی

مقدمه

سرطان پروستات شایع‌ترین سرطان در میان آقایان است. این سرطان به دو دسته لوکالیزه و متاستاتیک تقسیم بندی می‌شود. در درمان همه‌ی بیماران مبتلا به نوع متاستاتیک سرطان پروستات از داروهای مهارکننده آندروژن (ADT) استفاده می‌شود. این دارو مانع از تولید آندروژن در بدن می‌گردد. همچنین در برخی از بیماران استفاده از داروها و یا روش‌های درمانی دیگر نیز در کنار مصرف ADT توصیه می‌شود. یکی از این روش‌ها استفاده از رادیوتراپی است. رادیوتراپی روشی برای تابش اشعه به سلول‌های بدخیم است.

بررسی همزمان چند روش درمانی می‌تواند عوارضی جانبی متعددی را به همراه داشته باشد. بنابراین بررسی کیفیت زندگی بیمارانی که از چندین روش درمانی پر عارضه استفاده می‌کنند از اهمیت بالایی برخوردار است. یک مطالعه که در بین سال‌های 2004 تا 2014 انجام شد، کیفیت زندگی را در بیماران مبتلا به سرطان پروستات که تحت درمان رادیوتراپی قرار داشتند و همزمان از داروهای مهار کننده آندوژن استفاده می‌کردند، مورد بررسی قرار داد.

روش انجام مطالعه

در این مطالعه 432 بیمار حضور داشتند. این بیماران همگی مبتلا به سرطان پروستات متاستاتیک بودند. همه این بیماران از داروهای مهار‌کننده آندروژنی استفاده می کردند. سپس این افراد به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه درمان رادیوتراپی دریافت کرده و گروه دیگر فقط از درمان دارویی (ADT) استفاده کردند. در این بیماران کیفیت زندگی با استفاده از سوالات استاندارد که به صورت پرسشنامه در اختیار افراد قرار گرفته بود، ارزیابی شد.

نتایج مطالعه

در هر دو گروه، قبل از شروع مطالعه (قبل از شروع رادیوتراپی)، کیفیت زندگی مشابه بود. این مطالعه نشان داد که در بیمارانی که تحت رادیوتراپی قرار گرفتند، به مقدار قابل ملاحظه‌ای علائم ادراری بیشتر بود. همچنین بروز اسهال در بیماران تحت درمان رادیوتراپی از گروه دیگر بیشتر بود. همچنین این مطالعه نشان داد که علائم ادراری بیماران بعد از گذشت 6 ماه بهبود یافته ولی علائم گوارشی مثل اسهال می‌توانند تا 2 سال ادامه داشته باشند.

همانطور که می‌دانید، درمان‌های سرطان عوارض بسیار زیادی دارند. رادیوتراپی به عنوان یکی از درمان‌های موضعی سرطان، می‌تواند عوارض گسترده‌ای به همراه داشته باشد. همچنین داروهای مهار کننده آندورژن به علت اختلال در مسیرهای هورمون، با عوارض بسیاری همراهی دارند. مصرف همزمان این دو روش درمانی در بیماران با سرطان پروستات مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی نشان داد که استفاده از این دو روش می‌تواند تا حد زیادی با عوارض جانبی همراه بوده و کیفیت زندگی بیماران را مختل می‌کند. از این عوارض جانبی می‌توان به اسهال و علائم ادراری اشاره کرد. قابل ذکر است که اسهال بیماران می‌تواند تا مدت‌ها ادامه‌دار باشد. باید توجه داشت که انجام این روش‌های درمانی با وجود عوارض زیاد می‌توانند در بلند مدت کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشند.

برای مطالعه متن کامل مقاله به این لینک مراجعه کنید: Prostate Cancer

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

اینستاگرام  تلگرام  لینکدین  آپارات  توییتر  فیسبوک  یوتیوب