این مطالعه به بررسی ایمنی و اثربخشی درمان هورمونی در بیمارانی است که مبتلا به سرطان پروستات بوده و در حال حاضر درمان شده‌اند پرداخته است.
سرطان پروستات یکی از شایع‌ترین سرطان‌های موجود در آقایان است. این سرطان یکی از علل مهم مرگ و میر در آقایان می‌باشد. با افزایش سن، احتمال بروز این سرطان افزایش می‌یابد.
برای درمان این سرطان از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. از این روش‌ها می‌توان به جراحی، رادیوتراپی، شیمی درمانی و هورمون درمانی اشاره کرد. سرطان پروستات یک بیماری وابسته به هورمون است، به همین علت از داروهای کاهنده توستسترون در درمان آن استفاده می‌شود.
در گذشته به جای استفاده از داروهای کاهنده تستوسترون از اورکیدکتومی دو طرف استفاده می‌شد. در گذشته اعتقاد بر این بود که استفاده از داروهای هورمونی مثل تستوسترون می‌تواند باعث پیشرفت سرطان پروستات و یا عود آن شود. ولی مطالعات جدید نشان داده‌اند که استفاده از این دسته دارویی در بیماران مبتلا با سابقه سرطان پروستات تاثیری در سیر بیماری نخواهد داشت.
قابل ذکر است که این مطالعات در مورد بیمارانی است که بیماری آن‌ها غیر متاستاتیک بوده و به طور کامل درمان شده است. مطالعه‌ای در سال 2021 انجام شد و به بررسی این موضوع پرداخت. این مطالعه به تفصیل توضیح داده خواهد شد.
هدف از انجام مطالعه
هدف از انجام این مطالعه بررسی ایمنی و اثربخشی داروهای هورمونی در بیمارانی است که مبتلا به سرطان پروستات بوده و در حال حاضر درمان شده‌اند. برای انجام مطالعه از منابع موجود در PubMed که مرتبط با این موضوع بودند، استفاده شد.
نتایج مطالعه
بررسی داده‌های موجود و تحلیل آن‌ها نشان داد که استفاده از داروهای هورمونی در بیمارانی که قبلا مبتلا به سرطان پروستات بودند و به هر روشی (رادیوتراپی و یا جراحی) تحت درمان قرار گرفته بودند، ایمن می‌باشد.
باید توجه داشت که مطالعات نشان داده‌اند که میزان بالای سطح تستوسترون هایپوگونادال می‌تواند با بدتر شدن نتایج اونکولوژیک همراهی داشته باشد.
مطالعات جدید در حال بررسی اثربخشی استفاده از انواع مختلف داروهای ADT هستند. بر اساس شواهد موجود در این مطالعات ممکن است روش درمانی بیماران مبتلا به سرطان که بر اساس کاهش هر چه بیشتر تستوسترون موجود در خون است، زیر سوال برود.
باید توجه داشت که استفاده از داروهای هورمونی در بسیاری از افراد می‌تواند بسیار مهم باشد و کیفیت زندگی آن‌ها را تا میزان قابل ملاحظه‌ای افزایش دهد. برای مثال افرادی که مبتلا به کمبود هورمون تستوسترون هستند، از این درمان سود قابل ملاحظه‌ای خواهند برد.
نتیجه‌گیری مطالعه
همانطور که پیش‌تر گفته شد، در بیمارانی که به هر دلیلی دچار اختلالات کمبود هورمون تستوسترونی هستند، بعد از درمان کامل سرطان پروستات می‌توانند تحت درمان با هورمون قرار بگیرند.
البته نظر نویسندگان این مطالعه این است که برای اثبات دقیق و قابل استفاده از این نتایج، باید مطالعات دقیق انجام شوند.
Testosterone Therapy After Prostate Cancer Treatment: A Review of Literature
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
